"Tego lata w Zawrociu" Hanna Kowalewska

Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Liczba stron: 224
Moja ocena : 6/6

Trudno mi będzie napisać jakiś konstruktywny komentarz do powyższej książki. A to dlatego, że jaki kolwiek by był, nie odda niesamowitego klimatu tej powieści.

Zawrocie zostało mi polecone przez osobę, która uwielbia powieści autorki. Kiedy w trakcie naszej rozmowy na tematy książkowe, wyszło na jaw, że ja nie znam pani Hanki Kowalewskiej, ani jej twórczości, seria o Zawrociu zamieszkała w mojej głowie i nie dawała mi spokoju. Na szczęście, przy następnym spotkaniu, zostałam obdarowana pożyczkami trzech części serii, a także powieścią "Julita i huśtawki". Mogłam zagłębić temat, tym bardziej ciekawy, że na BNetce powieść zdobyła bardzo wysokie noty.

I tak, w części pierwszej, miałam przyjemność poznać i odwiedzić tajemnicze domostwo, Zawrociem zwane.  Owe miejsce, to wiekowy dworek, położony w malowniczej okolicy. Otoczony pięknym ogrodem i sadem. Zawrocie zostało "osierocone" przez swoich starszych gospodarzy. Właściciel - Maurycy, zmarł wiele lat temu, a jego żona, Aleksandra, całkiem niedawno. Kobieta, przed śmiercią spisała testament i przekazała cały majątek swej wnuczce, Matyldzie.

Historia jakich wiele, powiecie.  Jednak to tylko pozory. W tej historii nic nie jest takie, jakie powinno być.

Babka Aleksandra bowiem, nie była babunią o jakiej marzą wszystkie wnuki. Była despotyczną kobietą, podporządkowującą sobie, najpierw córki a potem wnuki. Matka Matyldy, Krystyna, została wyklęta przez swoją rodzicielkę już dawno temu. Przez to Matylda nie utrzymywała kontaktu z babką. Kiedy okazało się, że spadek został przekazany właśnie jej, zdziwieniom nie było końca. 

Matylda wyrusza do Zawrocia, aby rozejrzeć się w królestwie znienawidzonej babki. Wkracza do domostwa z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Jednak niesamowity klimat i tajemnicze otoczenie Zawrocia, wpływa na nią kojąco. Z zwichrowanej kobiety po przejściach, Matylda zmienia się w pogodzoną z losem, szczęśliwą osobę. Do tej zmiany przyczynią się głównie pamiętniki babki Aleksandry i dziadka Maurycego, w których zawarta jest cała prawda o ich życiu. Wyjdą na jaw skrywane rodzinne sekrety, które doprowadzą do rozłamu wśród bliskich. Zawrocie stanie się w rodzinie kością niezgody, a w rękach Matyldy spocznie jego los.

Powieść ma niesamowity klimat. Piękne opisy wrażeń, ulotnych chwil, uczuć i emocji, powodują, że obrazy przelatują czytelnikowi przed oczyma. Świat Zawrocia wciąga. Chce się w nim być i na równi z Matyldą odczuwać to, co czuje ona. Delikatność, to określenie chyba dobrze zobrazuje formę powieści. Książka zapada w pamięć, a czytelnik marzy, żeby w Zawrociu  zamieszkać, albo choćby odwiedzić to miejsce gościnnie i zagłębić się w jego cudowny klimat.

Tajemnica rodzinna to już ina historia. Na równi wciągająca i poruszająca. Gra na emocjach, wywołuje fale uczuć. Od nienawiści po współczucie. Kiedy już wydaje się, że wszystko jasne, druga część powieści wyprowadza nas z błędu. Znowu obdarza nas emocjami i powoduje ochotę na więcej.

Powieść polecam miłośnikom zagmatwanych historii rodzinnych oraz osobom, które szukają delikatności i ulotności w literaturze. Zawrocie pochłonie Was tak, jak pochłonęło mnie

Sardegna