"Rekin z parku Yoyogi" Joanna Bator

Wydawnictwo: Biblioteka Akustyczna
audiobook: czas trwania 7 godzin i 17 minut   

Moja ocena : 5/6
lektor: Anna Dereszowska

Ależ żałuję, że dopiero teraz udało mi się przeczytać, a właściwie przesłuchać, coś autorstwa Joanny Bator! Żałuję, że tak późno, bo mam wrażenie, że coś bezpowrotnie straciłam i powinnam przeczytać najpierw „Ciemno, prawie noc”, a później dopiero zająć się felietonami  „Rekina z parku Yoyogi”.

Nie wiem, czym Wy kierujecie się w wyborze kolejnej książki do czytania, bądź przesłuchania, ale do mnie książki zawsze muszą "przemówić". Z „Rekinem z parku Yoyogi” było podobnie, właśnie tak: czytałam sobie powieść „Troje” i natrafiłam tam na  wątek lasu Aokigahara, u podnóży góry Fuji, miejsca niezwykle popularnego wśród japońskich samobójców. Zainteresował mnie ten motyw na tyle, że postanowiłam poszukać o nim dodatkowych informacji.
Tym sposobem trafiłam na wywiad z Joanną Bator, która promowała swoją najnowsza książkę, a był nim właśnie "Rekin...". Co ma zatem wspólnego tajemniczy las samobójców i zbiór felietonów autorki? Otóż, w jednym z nich poruszony jest właśnie temat lasu Aokigahara, który staje się punktem wyjścia autorki do rozważań o współczesnym świecie. Jak widzicie, książka sama mnie znalazła i przemówiła bardzo wyraźnym głosem.

Cały zbiór 45 felietonów, zawartych w książce, dotyczy kultury, sztuki, społeczeństwa współczesnej Japonii, co tak naprawdę jest tylko pretekstem do wyrażenia przemyśleń zupełnie z Japonią nie związanych. Na jednym z blogów przeczytałam stwierdzenie, że Joanna Bator jest "autorką opisującą rzeczywistość polsko - niepolską". Spodobało mi się bardzo to wyrażenie, bowiem pisarka ma niesamowitą zdolność płynnego przechodzenia z opisywania tematyki i realiów japońskich, w rzeczywistość polską. Łączy obie kultury ponadczasowymi prawdami, porównaniem wyznawanych wartości, nawiązywaniem do zachowań obu społeczeństw.

Robi to tak płynnie, że dzieje się to wszystko jakby poza czytelnikiem, który swoim tempem wdraża się w prezentowany temat, wsiąka w japoński klimat i nagle zostaje, w niemalże niezauważony sposób, przeniesiony na teren "własnego podwórka". Do tego dostaje zadanie domowe w postaci filozoficznych przemyśleń, kwestii do rozważenia czy połączenia tego czy innego faktu w całość. Lektura staje się fascynującą przygodą, nietuzinkową i bardzo oryginalną.

Autorka spędziła w Japonii spory okres czasu. Zespoliła się z kulturą i społeczeństwem na tyle, że w swych felietonach swobodnie porusza się w świecie japońskich niuansów, które dla zwykłego turysty bądź biernego obserwatora, niekoniecznie zainteresowanego Krajem Kwitnącej Wiśni (mówię o sobie), są tak bardzo oryginalne i obce, że przez to stają się zupełnie niezrozumiałe. "Rekin z parku Yoyogi" oswaja i rozjaśnia tą obcość. Razem z autorką odkrywamy urok Japonii, tej nowej, zupełnie nieznanej, czytamy Murakamiego czy analizujemy kulturę otaku. Każdy kolejny felieton staje się swoistym wyzwaniem dla czytelnika, który stara się nadążać za pisarką i sprostać powierzonemu zadaniu.

Co do audiobooka, mam same pozytywne wrażenia. Na uwagę na pewno zasługuje lektorka - Anna Dereszowska, która wspaniale interpretowała treść, a do tego pochwaliła się świetną dykcją i wymową trudnych, japońskich wyrazów. Podsumowując, sprawdźcie sami, czy "Rekin..." wywrze na Was takie samo pozytywne wrażenie, jak na mnie, i podzielcie się opiniami. Zapraszam!

Sardegna