"Książę mgły" Carlos Ruiz Zafon i garść informacji

Wydawnictwo: Muza
audiobook: czas trwania 5 godzin 20 minut
Moja ocena : 5/6
lektor: Piotr Fronczewski

Moja przygoda z Carlosem Ruiz Zafonem zaczęła się dość niefortunnie. Po wielkim sukcesie "Cienia wiatru" i wysłuchiwania na około ochów i achów, postanowiłam przeczytać kolejną powieść autora, jaką była "Gra anioła". Zaznaczam, że nie czytałam wcześniej "Cienia wiatru", więc mój odbiór powieści był zupełnie świeży. I niestety stało się.  Lektura mnie zupełnie zawiodła. Nie czułam tego klimatu Barcelony, tajemnicy i magii, o której wszyscy mówili. Książkę męczyłam długie dni, zupełnie bez przyjemności. Potem odpuściłam sobie Zafona, na wiele tygodni. Ale mąż przytachał z biblioteki "Cień wiatru", więc chcąc, nie chcąc, zabrałam się do czytania. I tu poczułam już co nie co, z tej euforii, jaką czytelnicy obdarzali autora. Poczułam ten klimat! Kolejno, przyszedł czas na "Marinę".  No świetna lektura, po prostu! Kiedy trafił mi się pożyczony "Książę mgły", nie wzbraniałam się w ogóle.  Dodatkowo to mój drugi zaliczony audiobook, więc radość tym większa.

Fabuła większości Wam jest pewnie doskonale znana, bo recenzje pojawiały się na Waszych blogach. Krótko zatem: pięcioosobowa rodzina Carverów, Max i jego dwie siostry, Irina i Alicja, oraz ich rodzice, przenoszą się z centrum miasta, na wybrzeże. Przeprowadzka miała związek z niepokojem zbliżającej się, wielkimi krokami, wojny.

Carverowie wprowadzają się do wielkiego domostwa, które zamieszkane było, przed laty, przez rodzinę Fleishmanów. Max, początkowo jest bardzo niechętny przeprowadzce. Jednak gdy zaprzyjaźnia się z miejscowym nastolatkiem, Rolandem, a dodatkowo, w wyniku tej przyjaźni, wzmacnia relacje siostrzane, zaczyna czuć się w miasteczku bardzo dobrze. Max, Alicja i Roland spędzają beztroskie wakacje. Jeżdżą na rowerach, pływają i nurkują, penetrując stary wrak statku, zatopionego u wybrzeży miasteczka. Sielankę nastolatków zakłócają tylko dziwne sny Alicji i tajemniczy ogród posągów, mieszczący się za domem. Niepokojące wydają się także być filmy, pozostawione przez dawnych właścicieli domostwa. Obejrzenie jednego z nich, wywołało u Maxa paniczny strach...

"Książę mgły" to świetna powieść dla młodzieży. Dla starszych właściwie też. Jest dreszczyk emocji i intrygująca zagadka, mająca swe ujście w finale powieści. Jest to Zafon, jakiego pamiętam z "Mariny". Jestem bardzo ciekawa kolejnych części, zarówno "Pałacu północy", jak i " Świateł września". Jeśli ktoś się jeszcze opiera Zafonowi, radzę poddać się bez obaw.

Na koniec parę informacji: 

W przed ostatni dzień roku, przybyły do mnie jeszcze cztery książki. Nie chciałam umieszczać je w stosie styczniowym, więc zedytowałam post stosikowy. Jeśli ktoś ma ochotę zerknąć, co mi jeszcze przybyło na koniec roku, zapraszam

Jeśli chodzi o ankietę, listopadową książką, najbardziej interesującą, według Was, okazały się "Dziedziczki" A. Pilipiuka (42%). Drugie miejsce zajęła "Cukiernia pod Amorem: Hryciowie" (28%). Miejsce trzecie zajął Maxime Chattam i "Teoria gai" (14%). Bardzo dziękuję wszystkim za udział w ankiecie i zachęcam do zaznaczenia swych typów, w następnej

Jak można zauważyć, zmieniłam sobie zdjęcie w czołówce i w profilu. Teraz KSIĄŻKI SARDEGNY mają swój niepowtarzalny klimat. Oba obrazy są tworem mojego zdolnego małżonka. A zamek widoczny u góry, to Bobolice, zwiedzone z dzieciakami latem. Z nową energią i zapałem, pozdrawiam wszystkich noworocznie

Sardegna