"Posiadłość" Maggie Moon

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron: 290

Moja ocena : 6/6

Znacie to uczucie, kiedy czytacie pierwsze zdania jakieś powieści i czujecie, że to będzie to? Uwielbiam ten moment, a najbardziej wtedy, kiedy książka jest mniej znana, a ja mam świadomość, że ją właśnie odkrywam.

Nawet nie spodziewałam się, że "Posiadłość" tak mi się spodoba i zawładnie mną praktycznie od pierwszego zdania. Chciałam tylko zerknąć, o czym właściwie jest ta książką. Od niechcenia przeczytałam pierwszych kilka zdań i ... nie mogłam przestać czytać dalej!

Zaczęłam wieczorem i skończyłam o 2 w nocy. To chyba wystarczająca rekomendacja.

Zara Dormer, studentka londyńskiej Wyższej Akademii Sztuki zdobywa elitarne stypendium i wyjeżdża na warsztaty malarskie do arystokratycznej posiadłości Debrettów w miasteczku Charlottshire. Udział w plenerze malarskim ma być okazją do odkrycia jej talentu, bowiem warsztaty prowadzi znany w całym kraju Artysta.

Zara, zachwycona zabytkową posiadłością i tajemniczą aurą, która otacza właścicieli - braci Debrett, wchłania niesamowitą atmosferę domostwa.

Spacerując po posiadłości, przypadkowo odbiera pewne niepokojące sygnały. Pracownik zamku wynosi z piwnicy dziwne worki, na posadzce Zara znajduje ślady krwi, w jednym z wielu pokoi natrafia na ukrywaną młodszą siostrę właścicieli. Samo zachowanie braci Debrett też pozostawia wiele do życzenia. Pozornie uprzejmi i pozytywnie nastawieni do swoich gości, stwarzają atmosferę niepokoju i grozy.

Zara na własną rękę próbuje odkryć, co ukrywają bracia i co skrywa tak szczelnie zamknięta piwnica. Oczywiście przyjdzie jej za tą ciekawość słono zapłacić.

Czytając powyższy tekst pewnie powiecie, że powieść niczym nie różni się od typowych kryminałów czy thrillerów. Zamknięta piwnica, dziwni właściciele, krew na podłodze, to musi skończyć się w wiadomy sposób. Jednak ta powieść dostarczy nam nieco innych wrażeń.

Po pierwsze, już od pierwszych rozdziałów, autorka serwuje nam retrospekcje, dotyczące życia przodków braci Debrett, sięgające XIX wieku, więc niektóre informacje, związane z ich arystokratycznym rodem zostają nam pokazane już na samym początku. Nie musimy się więc domyślać, co dzieje się w podziemiach zamku, bo zostaje nam to z pewnej perspektywy przedstawione.

 Z drugiej jednak strony, nie wszystkie tajemnice zostają przed nami odkryte, więc na niektóre rozwiązania będziemy musieli poczekać do finału. Warto będzie poczekać, bo zakończenie historii będzie zupełnie niespodziewane.

Czytając powieść próbowałam rozgryźć braci Debrett. Do głowy przychodziły mi różne opcje i sytuacje, na szczęście żadna z nich nie okazała się słuszna. To bardzo dobrze świadczy o Autorce, która nie powiela schematów, chociaż pozornie mogłoby się tak wydawać.

Bardzo udany debiut młodej Autorki, piszącej pod pseudonimem Maggie Moon. Ja jestem bardzo zadowolona z lektury i będę wypatrywać na księgarskim rynku kolejnych jej powieści.

Sardegna