"Broad Peak. Niebo i Piekło" Bartek Dobroch, Przemysław Wilczyński

Wydawnictwo: Wydawnictwo Poznańskie

Liczba stron: 430

Moja ocena : 6/6

Od czasu tragedii na Broad Peaku, w marcu 2013 roku, czytam i oglądam praktycznie wszystko, na ten temat. Podświadomie chyba szukam chyba książek o tych wydarzeniach, ale na razie skupiłam się na dwóch najbardziej znanych tytułach, które miały premierę w ubiegłym roku. Zaczęłam od "Długiego filmu o miłości". Trochę chyba się przeliczyłam, miałam bowiem zacząć od książki powyższej, a później dopiero zabrać się za reportaż Jacka Hugo - Badera. Nie dlatego, iż uważam, że któraś z książek jest lepsza czy gorsza. Po prostu książki są zupełnie od siebie różne, choć dotyczą tego samego tematu.

"Broad Peak Niebo i Piekło" to taka baza informacji, biblia niemalże, i to nie tylko na temat pierwszego zimowego wejścia na BP, ale też historii całego himalaizmu w Polsce. Rzeczowa, bardzo rzetelnie napisana, surowa, niemal wyprana z emocji.
Książka Hugo - Badera jest bardziej emocjonalna. W sumie trudno się dziwić, skoro autor opowiada o wyprawie poszukiwawczej ciał zaginionych himalaistów, w której sam brał udział. Jego książka to subiektywna opowieść, bardzo wzruszająca i zapadająca w pamięć. Uważam więc, że reportaż Hugo - Badera jest jakby uzupełnieniem, zwieńczeniem tej całej historii, a wszystkim zainteresowanym tematem, polecam zacząć czytanie od "... Nieba i Piekła".

Książka pomoże poukładać wszystkie fakty, nazwiska, wydarzenia i daty, ważne dla polskiego himalaizmu. Pozwoli też na nieemocjonalne spojrzenie z boku na tę całą medialną burzę, jaka rozpętała się po dramacie na szczycie BP. Nie będzie to prosta lektura, ale za to bardzo wartościowa i pouczająca. Raczej dla pasjonatów, osób kochających góry, wyraźnie zainteresowanych tematem. Mam wrażenie, że sama będę do niej wracać. Zwłaszcza w poszukiwaniu informacji o wielkich nazwiskach polskiego himalaizmu.

Niby wiedziałam o tym wcześniej, ale dopiero teraz uświadomiłam sobie na dobre, że wydarzenia, które rozegrały się na BP nie są pierwsze, na pewno nie będą ostatnie, nie są też przełomowe w historii polskiego zdobywania szczytów.

Nie moim celem jest wyciąganie wniosków na ten temat, ocenianie organizacji wyprawy na BP, czy zachowania jej uczestników. Dość już nasłuchałam się na ten temat w mediach, które próbowały narzucić mi swój punkt widzenia. "BP Niebo i Piekło" niczego nie narzuca. Pozwala na samodzielne wyciąganie wniosków, analizę sytuacji, albo po prostu lepsze poznanie środowiska himalaistów. 

Przeczytałam wszystkie wiadomości zebrane przez autorów i ponownie, jak miało to miejsce przy lekturze "Długiego filmu o miłości" wzruszyłam się, ale też zachwyciłam, a może nawet trochę pozazdrościłam, Lodowym Wojownikom tej niezachwianej wiary w powodzenie akcji, pokonywania własnych słabości, walki z górą, życia na "100%" podporządkowanego tej wyjątkowej pasji.

Polski himalaizm obfituje w wiele spektakularnych sukcesów, ale ma na swym koncie także sporo tragedii: wielkie nazwiska wielkich zdobywców, z których wielu niestety pozostało na szczycie góry na zawsze. Czytałam o tym wszystkim, o sukcesach, pierwszych zimowych wejściach, łamaniu barier i pobijaniu własnych rekordów. Potem czytałam o wypadkach, nagłej śmierci, dramacie rodzin. I przeżywałam wszystko, na nowo, kolejny już raz.  

Coś niesamowitego jest w książkach o górach. Coś niemal metafizycznego. Dlatego polecam "Broad Peak Niebo i Piekło" z całego serca, pasjonatom, a także ludziom, którzy mają do gór szacunek i czują przed nimi respekt. To będzie dla nich wyjątkowa lektura.

Sardegna