Pages

poniedziałek, października 28, 2019

"Saga o Ludziach Lodu" Margit Sandemot część 5: tomy 21 - 25

W dzisiejszym poście tematycznym chciałam przybliżyć Wam kolejne 5 tomów Sagi o Ludziach Lodu. Będą to książki o numerach 21-25, które poświęcone są głównie historii Heikego i Vingi, czyli jednym z najbardziej charakterystycznych i charyzmatycznych potomków Tengela Złego. Opowieść o ich losach, relacji, a później małżeństwie zawarta jest głównie w tomach 22 i 23. Pozostałe trzy książki opowiadają historię norweskiej, szwedzkiej i duńskiej gałęzi rodu, ale w każdej z ich Heike odgrywa bardzo ważną rolę

Tom 21 - "Diabelski jar" - Heike po opuszczeniu Transylwanii i usunięciu upiora (historia opisana w "Skrzydłach kruka") wyrusza na poszukiwanie swojej rodziny. Zaczyna od szwedzkiej gałęzi rodu, stąd też pierwsze swe kroki kieruje do Arva Gripa z Ludzi Lodu, dalekiego kuzyna, wnuka Vendela Gripa. Arv jest dość wysoko postawionym urzędnikiem i cieszy się szacunkiem ludzi ze wsi, jednak zmaga się ze swoimi osobistymi problemami, cierpi bowiem z powodu tego, iż jego żona i dwójka małych dzieci, przed laty zaginęła bez śladu. Heike postanawia pomóc krewnemu, natrafia na pewien ślad, który nasuwa mu informacje, iż jego dzieci żyją i zostały przygarnięte przez obcych ludzi, a jedno z nich może się znajdować bliżej, niż się wszystkim wydaje. Heike przy okazji natrafia też na dziwną osadę ludzi - zjaw, nazywaną w okolicy "diabelskim jarem". Pomoże mieszkańcom uwolnić się od potworów, wesprze także nieśmiałą dziewczynę z chłopskiej zagrody, Gunillę, która była w dzieciństwie dręczona przez swojego ojca kaznodzieję.

Tom 22 - "Demon i panna" - po pewnym czasie spędzonym wśród krewnych, Heike wyrusza w stronę Norwegii, po to, aby przejąć rodowy majątek Ludzi Lodu - Lipową Aleję i Grastensholm, które aktualnie są bez opieki. Po przyjeździe na miejsce, okazuje się, iż dwór jest zamieszkały przez chciwego sędziego, podobnie, jak inne posiadłości należące do majątku. Wszyscy krewni poumierali jakiś czas temu na skutek zarazy, a jedyną żyjącą osobą z rodziny jest Vinga Tark, nastoletnia córka Elizabeth i Vermunta. Problem polega jednak na tym, iż nikt nie wie, gdzie dziewczyna aktualnie się podziewa, bowiem przed laty zniknęła bez śladu. Heike odnajduje Vingę, a pomiędzy tymi dwoma zagubionymi i samotnymi duszami rodzi się coś więcej, niż przyjaźń. Jednak ich związek absolutnie nie jest możliwy, ze względu na bliskie pokrewieństwo i trwające od wieków przekleństwo Ludzi Lodu.

Tom 23 - "Wiosenna ofiara" - Vinga i Heike wyraźnie mają się ku sobie i ciągle walczą o odzyskanie swojego rodowego majątku, jednak sędzia nie chce oddać go dobrowolnie. Bohaterowie za pomocą skomplikowanego rytuału i przy wsparciu przodków Ludzi Lodu sprowadzają więc do Grastensholm "szary ludek", czyli grupę zagubionych dusz i demonów, o niekoniecznie dobrych zamiarach. Ludek eliminuje wrogów z Grastensholm, ale staje się również śmiertelnie niebezpieczny dla innych ludzi. W ryzach potrafi utrzymać go tylko Heike, więc póki żyje, mieszkańcy dworu są bezpieczni, przez to jednak niepewna wydaje się być przyszłość rodu ...

Tom 24, czyli "Martwe Wrzosy" skupia się mniej na samym Heikem, a bardziej na Annie Marii, wnuczce Ingeli, jego najbliższej krewnej. Anna Maria nie posiada żadnych szczególnych zdolności, stąd też nie na tym będzie się opierać jej przygoda. Kobieta na skutek pewnych zawodowych zobowiązań trafia do nadmorskiej wioski Martwe Wrzosy. Jest to miejsce odcięte od świata, w którym poza górnikami pracującymi w pobliskiej kopalni, nie ma więcej osadników. Anna Maria dostaje posadę nauczycielki dzieci górniczych. Pełna zapału, gotowa do niesienia pomocy najuboższym, na początku spotyka się z wielką niechęcią miejscowych, później jednak, powoli zyskuje ich sympatię. Kiedy wydaje się, że sytuacja zaczyna się układać, we wsi robi się niebezpiecznie. Ktoś czyha na Annę, a o względy kobiety zaczyna walczyć dwóch mężczyzn, pomóc może jej tylko nieoceniony wuj Heike.

Tom 25 "Anioł o czarnych skrzydłach" opowiada o perypetiach Tuli, córki Gunilli, kuzynki Heikego, o której pisałam przy okazji "Diabelskiego jaru". Tula jest dziewczynką uroczej aparycji, jednak okazuje się być jedną z najbardziej dotkliwie obciążonych potomków Ludzi Lodu. Dziewczyna dla swojej rodziny jest w stanie zrobić wszystko, stąd też początkowo nie czyni niczego robi wbrew bliskim, z czasem jednak jej złe skłonności wychodzą na wierzch. To postanawia wykorzystać budzący się z letargu Tengel Zły, który planuje z Tuli zrobić swoją najwierniejszą niewolnicę. I tutaj niezbędna okaże się pomoc Heikego, który niezwłocznie ruszy na ratunek swojej małej kuzynce.

 Przeczytaj także:

  Sardegna

3 komentarze:

  1. O matko! Pamiętam tę sagę, ale nie doczytałam nigdy tak daleko! Chyba dobrnęłam do 16-18 tomu. Podziwiam za wytrwałość! ^_^

    OdpowiedzUsuń