"Wesele" Paulina Ptasińska

Wydawnictwo: NovaeRes

Liczba stron:335

Moja ocena : 3/6

Też tak macie, że kiedy zaczynacie czytać książkę, liczy się dla Was pierwsze wrażenie? Staram się nie poddawać temu odczuciu, bo czasami jest ono mylne i zaburza ostateczną ocenę książki. Jednak czasami jest tak silne, że dominuje przez cały czas czytania i nic nie jestem w stanie z nim zrobić. Nie wiem, czy wrażenie, jakie towarzyszyło mi podczas lektury „Wesela” pomogło ocenie książki i wyszło jej na dobre, czy raczej niekoniecznie, w każdym razie nie mogłam zignorować moich skojarzeń i o nich nie napisać.

Wyobraźcie sobie, że czytacie „Pięćdziesiąt twarzy Greya”. Wycinacie sceny seksu, zmieniacie imię bohatera z Christiana na Wiktora, imię bohaterki z Anastazji na Alicję i przenosicie akcję z USA na krakowską prowincję. Do tego delikatnie zmieniacie szczegóły poznania owych postaci, sytuację rodzinną, dodajecie bohaterce krztę charakteru i wklejacie wątek przygotowania do ślubu. Tym sposobem otrzymujecie „Wesele”, ot co.

Nic nie mogę na to poradzić, że fabuła książki strasznie kojarzyła mi się z przytoczonym powyżej bestsellerem. Może nie aż tak dosłownie, bo jak wspomniałam, z powieścią erotyczną książka nie ma nic wspólnego. Chodzi mi raczej o relację między bohaterami, ich postawę i styl bycia. Chociaż nie powiem, zdarzyło się, że główna bohaterka w relacji intymnej „rozleci się na małe kawałeczki”, więc sami widzicie, skojarzenie narzuca się samo ...

Ale po kolei. Atrakcyjna singielka, Alicja, niespełniona prawniczka, nieustannie walczy z uwagami matki o jej staropanieństwie. Na szczęście, wiadomość o ślubie najmłodszej siostry, Karoliny, odciąga uwagę rodzicielki od szukania męża dla średniej córki. Ślub i wesele ma być wystawne i tradycyjne, co by pokazać przyszłym teściom, mieszkającym na co dzień w Stanach, jak bawią się Polacy. Przygotowania idą pełną parą, a rodzinie Alicji do szczęścia brakuje tylko zapoznania z rodziną pana młodego. 

I tak w życie Alicji wkracza Wiktor – przyszły szwagier Karoliny. Milioner, zarządzający ogromną spółką zagraniczną, nieustannie kursujący pomiędzy Stanami, Francją a Polską, właściciel sieci Cold Hotel, super przystojny, męski, inteligentny, pewny siebie i ... a jakże, samotny.

Na Wiktora parol zagięła już niejedna panna, ten jednak jest oporny na wszelkie wdzięki, bowiem skrywa jakąś mroczną tajemnicę sprzed lat. Flirt, który rozgrywa się między nim a Alicją też nie przypomina zwyczajnego budowania relacji. Wszystko opiera się na podrywie a'la Grey: Wiktor żąda, a Alicja ma się poddać jego woli. Wiktor na każdym kroku kontroluje dziewczynę, a ta, niby chce być niezależna, ale oczywiście zafascynowana mroczną osobowością Colda, zgadza się na wszystko. W ich związku ważną rolę odgrywa wymiana maili (czy coś Wam to przypomina?) i gra w kotka i myszkę, czyli jednej stronie bardzo zależy, drugiej niekoniecznie. I odwrotnie.

No cóż, myślę, że napisałam już wszystko. „Wesele” umiliło mi jeden wakacyjny dzień. Dosłownie jeden, bowiem udało mi się w pierwszym tygodniu urlopu przeczytać siedem książek. Poplażowałam z książką w ręku, nie musiałam się skupiać za bardzo na fabule, i odpoczęłam aż miło. Teraz, kiedy już wiecie, czego można się po „Weselu” spodziewać, sami zdecydujcie, czy macie na książkę ochotę.

Sardegna