ŚBK: "Bloger kontra klasyka"

W poprzednim poście tematycznym dość obszernie pisałam o mojej relacji z lekturami szkolnymi, natomiast w dzisiejszej notce również chciałam trochę do tego tematu nawiązać, bowiem, jeśli mam mówić o klasyce, to w moim przypadku, będzie to klasyka przeczytana w czasach szkolnych. 

W moim przypadku było tak, iż jeśli padło hasło: "tę książkę będziemy przerabiać", czytałam ją bez dyskusji, co zaowocowało znajomością praktycznie wszystkich lektur ówcześnie obowiązujących. Po zakończeniu szkoły średniej przyszły inne zainteresowania, dodatkowe obowiązki, a ja skupiłam się bardziej na beletrystyce, niż czytanej przez ostatnie parę lat, klasyce. Dzisiaj wiadomo, jest, jak jest. Z przyczyn przeróżnych, sięganie po klasykę nie jest już takie proste, ani częste, jak kiedyś. Zawsze jest coś innego do przeczytania, jakieś zobowiązania recenzenckie gonią, a to wydanie nie te, mały druk, albo jakaś nowość wydawnicza mocno nęci. Nie, żebym się przed Wami tłumaczyła, jednak nie ma co ukrywać, aktualnie jestem z klasyką mocno na bakier.

Był jednak taki czas w moim życiu, a było to tuż przed  rozpoczęciem mej przygody z blogowaniem, że faktycznie udawało mi się czytać całkiem sporo książek, których nie ogarnęłam w liceum. Nieco później, kiedy założyłam bloga, nadal wyczytywałam zasoby własnej biblioteczki, przy okazji biorąc udział w wyzwaniach typu "Projekt Kraszewski", "Projekt Nobliści" czy "Marzec z Marią". I to właściwie dzięki tamtym akcjom poznałam kilka książek, za które pewnie w życiu bym się nie zabrała. ("Portret Doriana Graya", "Cudzoziemka", "Dziadek do orzechów", "Anna Karenina", "Hrabina Cosel" , "Mnich", autorstwa Matthew Gregory Lewisa, "Wielki Gatsby"). W poznawaniu nieznanej dotąd klasyki pomogło mi tez moje osobiste wyzwanie Trójka e-pik, a także portal Wolne lektury, z którego można do woli pobierać darmowe audiobooki ("Don Kichot z La Manchy", opowiadania Alana Edgara Poe'go).

Dzisiaj jakoś trudniej mi się zmobilizować do sięgnięcia po klasykę, i choć moje wyzwanie Trójkowe nadal hula, przy okazji analizuję różnego rodzaju listy, na przykład 100 książek, według BBC, które wypada przeczytać przed śmiercią, ciężko mi z półki zdjąć jakiś konkretny tytuł. Kiedyś stawiałam sobie konkretne założenia pod koniec roku kalendarzowego, że w następnym przeczytam coś z klasyki, lub skupię się na 10 tytułach, które koniecznie chcę poznać. Teraz już takich wyzwanie sobie nie robię, bo wiem, że trudno jest mi potem je wypełnić. A ja zdecydowanie wolę działać spontanicznie i potem pozytywnie się zaskoczyć, niż niemile rozczarować.

A jak wygląda u Was czytanie klasyki?

Sardegna