Liczba stron: 306
Moja ocena : 3/6
"Brühl" to mój trzeci wkład w Projekt Kraszewski. I chyba muszę sobie zrobić małą przerwę od książek historycznych, bo czytanie tejże powieści nie sprawiło mi zbyt dużej przyjemności.
Ja w ogóle mam awersję do tematyki historycznej, ale Projekt wciągnął mnie na tyle, że przełamałam się i sięgnęłam po dzieła, których nigdy z własnej woli z półek bym nie ściągnęła. I tym sposobem zapoznałam się z "Hrabiną Cosel", którą uważam za mistrzostwo, po prostu. Zapragnęłam natychmiast przeczytać drugi tom trylogii saskiej i sięgnęłam po "Brühla".
Powieść przedstawia losy Henryka Brühla, pierwszego ministra Saksonii i faworyta Augusta III. Na początku poznajemy Brühla, jako pazia króla Augusta II. Obserwujemy sposoby, jakimi zdobywał kolejne urzędy i znajomości, wkradł się w łaski króla, a po śmierci monarchy, stał się prawą ręką jego syna. Jesteśmy świadkami walki o władzę i wpływy na królewskim dworze. A wszystko to odbywa się w scenerii czasów saskich. Jednak w książce nie znajdziemy rozległych opisów bali, przyjęć, polowań i jarmarków, jakie towarzyszyły historii Hrabiny Cosel i nieodzownie kojarzą się z czasami saskimi. W tej powieści dominuje władza, polityka, kulisy walki o wpływy i intrygi. Dla mnie najciekawszym wątkiem w powieści był finał konfliktu Brühla ze swoim największym rywalem, faworytem króla, Józefem Sułkowskim. Konflikt przebiegał nieformalnie, a za sprawą knowań i układów, Sułkowski został oddalony z Drezna. Wtedy nieograniczona władza i najważniejsze urzędy saskie zostały skupione w rękach Brühla.
Sięgając po powieść, nie spodziewajcie się zawrotnej akcji czy rozbudowanej fabuły. Historia toczy się powoli, obracając się w świecie polityki i dworskich układów. Ja nie jestem zwolenniczką takiej formy, więc miałam chwile załamania i chciałam książkę odłożyć na półkę. Jednak trzeba się przełamywać i nie zniechęcać, więc powieść dokończyłam. Oczywiście lektury nie żałuję, gdyż dzięki Projektowi poznałam bliżej kolejną historyczną postać, która wcześniej była mi zupełnie obca.
Sardegna
Posty
Może dlatego, iż lubię książki historyczne w ogóle nie przeszkadzało mi to, że fabuła koncentrowała się na intrygach dworskich. Odebrałam wiec tę powieść jako fascynujące studium żądzy władzy i pieniędzy. Czytało mi się ją bardzo dobrze. Ale z chęcią zapoznam się z częścią pierwszą powieści saskich Kraszewskiego, a także z mniej znaną częścią trzecią czyli "Z siedmioletniej wojny". Ta ostatnia jest chyba mniej znana, ale podobno też występuje w niej postać wszechwładnego ministra Bruhla.
OdpowiedzUsuńDopiero teraz zobaczyłam, że powtórzyłam w dwóch sąsiadujących zdaniach tę samą informację. Mea culpa!
OdpowiedzUsuńBalbina - :)wcześniej też miałam ochotę na część trzecią trylogii saskiej, ale teraz potrzebuję chyba przerwy od JIKa (o wstydzie!) muszę odsapnąć od tematyki historycznej :)
OdpowiedzUsuńPodziwiam cię, że przeczytałaś tę książkę, bo ja jakoś nie potrafię przełamać niechęci do książek historycznych. Czasami zdarzy mi się przypadkowo zahaczyć o ten gatunek , ale wychodzi bez rewelacji, dlatego i tym razem nie będę się przymuszać.
OdpowiedzUsuń