"Przystań Julii" Katarzyna Michalak

Wydawnictwo: Znak
Liczba stron: 278

Moja ocena : 4/6

Seria Kwiatowa, podobnie jak Seria z Kokardką, Katarzyny Michalak należą do tych powieści, które są lekkie, łatwe i przyjemne. I takie wolę zdecydowanie bardziej w wydaniu autorki, niż te, w których porusza poważne, społeczne tematy. 

"Przystań Julii" jest już ostatnią częścią trylogii, opowiadającą, nieco niewiarygodną, ale w sumie interesującą, historię trzech  przyjaciółek. Życie dziewczyn obfituje w niemałe komplikacje. Momentami wszystko jest tak nierzeczywiste, że ma się wrażenie, jakby czytało się bajkę dla dorosłych. I teraz pojawia się pytanie zasadnicze, czy czegoś takiego oczekujemy od lektury.

Jeżeli szukamy rozrywki i mile spędzonego czasu, to wszystko jest okej. Jeżeli oczekujemy konkretnej powieści obyczajowej, która ma przynieść nam coś więcej i pozostać w głowie na dłużej, to niestety nie tędy droga. 

Seria Kwiatowa ma piękne wydanie, równie piękne okładki, przynosi odprężenie i pozwala na mile spędzony czas, ale nie oszukujmy się, literaturą najwyższych lotów nie jest.

Tom pierwszy "Ogród Kamili", który wprowadzał w historię dziewczyn, był według mnie najlepszy, natomiast kontynuacja w "Zaciszu Gosi" była już nieco przegadana. W prawdzie czekałam na tom trzeci, ale bardziej z ciekawości, jak autorka zakończy serię, niż z emocji na poznanie dalszych losów przyjaciółek. 

W części trzeciej fabuła kręci się wokół ostatniej, pomijanej w poprzednich tomach, dziewczyny - Julii. Systematycznie wyjaśniane będą także wątki rozpoczęte w poprzednich tomach, dlatego tak trudno jest napisać mi coś konkretnego na temat samej powieści, nie zdradzając zbyt wiele.

Po trudnym rozwodzie, Julia tworzy swoją spokojną przystań w Bieszczadach. Porządkuje odziedziczony dom, znajduje dla siebie zajęcie w postaci rękodzieła, i szuka miłości na całe życie (trochę oklepany motyw, czyż nie?). W międzyczasie, kiedy dziewczyna dochodzi do równowagi, dwie pozostałe przyjaciółki przeżywają najgorszy koszmar swojego życia. Dramat związany jest z wydarzeniami kończącymi tom drugi, ale nie będę zdradzać, cóż takiego strasznego wydarzyło się w "Zaciszu...", powiem tylko, że wywróciło to życie Małgosi i Kamili do góry nogami. Dodatkowo Łukasz, odkrywa, czym naprawdę w firmie zajmował się jego szef. Tajemnica, z którą będzie musiał się zmierzyć, zaważy nie tylko na jego spokoju ducha, ale zagrozi też bezpieczeństwu jego bliskich.

I tak, bohaterowie pozostający w Milanówku będą zmagać się z niebezpieczeństwem, tajemnicami Jakuba, problemami finansowymi i obsesjami Małgosi. Julia natomiast będzie szukać szczęścia na drugim końcu Polski. W finale drogi przyjaciół znowu się połączą, aby doprowadzić wszystkie sprawy do końca i zapewnić spokój.

Po lekturze wszystkich trzech powieści, stwierdzam, że Seria Kwiatowa nie przebiła Serii z Kokardką. niemniej jednak, miło spędziłam z nią czas. Dobrze, że historia Kamili, Gosi i Julii została zamknięta, chociaż w ostatnim tomie pojawił się malutki wątek, związany z nowymi postaciami, który może być kontynuowany

w którejś z kolejnych powieści autorki. Nie wiem, czy chciałabym go poznać. Chyba potrzebuję oddechu od stylu autorki i jej charakterystycznych "momentów".

Myślę, że nazwisko autorki i tytuły jej książek są już tak rozpoznawalne na rynku wydawniczym, że nie muszę niczego polecać ani odradzać. Jeżeli szukacie czegoś niezobowiązującego, lekkiego, niewymagającego większego zaangażowania, czegoś w stylu "bajki dla dorosłych", powyższa seria będzie w sam raz.

Sardegna