"Nasza Klasa i co dalej" Ewa Lenarczyk

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron:  345

Moja ocena : 4/6

Portal społecznościowy Nasza Klasa jest chyba wszystkim znany. Nie powiem, swojego czasu, na początku jego popularności, też uległam i po zalogowaniu, odnalezieniu znajomych z czasów szkolnych, zaglądałam na ową stronę parę razy dziennie. Po pewnym czasie, kiedy już nic nowego na portalu nie mogłam znaleźć, poza zdjęciami znajomych, które w żaden sposób nie powinny znaleźć się w sieci, skasowałam konto. I może gdyby bohaterki powieści też tak zrobiły, ominęłoby je sporo kłopotów i rozterek, których ja na pewno nie chciałabym doświadczyć.

Bohaterek tej historii jest wiele. Wszystkie są w średnim wieku, znudzone i zmęczone codziennością, na zakręcie życiowym. Jest Grażyna, przedszkolanka samotnie wychowująca córkę. Jest Joanna, którą mąż regularnie gwałci, bije i poniża. Jest Sabina, zmęczona swoim nieporadnym mężem, który świetnie realizuje się jako prezes dużej firmy, ale w domu bardziej przypomina dziecko niż partnera. Jest Monika, wykorzystywana przez bliższą i dalszą rodzinę. Jest jeszcze Irena, Ewa i Dorota. Wszystkie te kobiety zmagają się realiami, i nie zawsze kolorową codziennością. Są znudzone, zmęczone i zniechęcone. Czują się staro i nieatrakcyjnie. Swoich mężów traktują jak zło konieczne i na darmo szukają w nich tych amantów, z którymi szły do ołtarza. Ich małżonkowie też popadli w stagnację, często wybierając telewizor, pracę, komputer, zamiast towarzystwa żony.

I właśnie w takim kryzysowym momencie, kiedy popularność zyskuje Nasza Klasa, kobiety przez przypadek natrafiają w tym portalu na swoje młodzieńcze miłości. Po pierwszych niewinnych wymianach wiadomości, między dawnymi znajomymi rodzi się fascynacja i uczucie, które zmienia dotychczasowe życie bohaterek.

Teraz moje wrażenia. W książce jest za dużo przypadków. Kiedy wgłębicie się w lekturę, prawie każda odnaleziona miłość z dawnych lat, okaże się jednym z obecnych partnerów bohaterek. Ależ zbieg okoliczności, no nie? Mimo zagmatwanych relacji i pomieszania imion, książkę czyta się sprawnie, nie zważając nawet na 345 stron, drobnym drukiem. Po prostu czytelnik jest ciekawy, czy ta "zamiana ról" wyjdzie bohaterkom na dobre. Bo przecież z mężami wiążą ich dzieci, wnuki, wieloletnie wspomnienia, wspólne majątki i trudne sytuacje, które przechodzili razem. Natomiast nowi partnerzy dają bohaterkom uczucie, o jakim od dawna marzyły. Dają adorację, romantyzm i chwile uniesień. Ale czy na długo?

Lektura skłania do zastanowienia się nad własnym związkiem. Uwiadamia konieczność dbania o relacje z partnerem i pielęgnowanie wzajemnej miłości. Daje tez odpowiedź na pytanie, czy warto odgrzebywać przeszłość i czy można, opierając się na marzeniach, budować przyszłość.

Sardegna