"Życie Pi" Yann Martel

Wydawnictwo: Znak

Liczba stron: 341

Moja ocena : 6/6

Łaskawy był dla mnie marzec pod względem doboru lektur. Zaledwie kilka dni temu pisałam o rewelacyjnej powieści Charlotte Link "Dom sióstr", a dzisiaj kolejny hit na mojej osobistej liście. Jeszcze w trakcie odsłuchiwania "Domu..." zabrałam się za czytanie "Życia Pi". Wyznaczyłam sobie tą książkę do marcowej Trójki e-pik, a przy okazji chciałam połączyć ją z wyzwaniem Z półki, bo już dobrych kilka lat zimowała w mojej biblioteczce.

I teraz żałuję, strasznie żałuję ... że tak późno się zabrałam za "Życie Pi". Ależ to jest rewelacyjna książka! Trochę po macoszemu potraktowana, ale wróciła do czytelniczych łask za sprawą niedawnej, oskarowej ekranizacji.

Powieść podzielona jest na trzy główne części. Część pierwsza, wprowadzająca, trochę mnie rozczarowała. Wiadomo, orientowałam się mniej więcej, o czym jest ta historia, więc cały czas czekałam na wydarzenia, dziejące się na łodzi. Teraz jednak, kiedy zastanawiam się nad celowością umieszczenia takiego rozbudowanego wstępu, widzę w tym sens. Co więcej, będę chyba czytać go ponownie, żeby żadnego z rozważań głównego bohatera nie ominąć.

Pierwszy fragment powieści każe nam na "właściwą" akcję poczekać. Wprowadza nam obraz bohatera, Piscine "Pi" Patela, opisuje jego dzieciństwo, przedstawia rodzinę i jego dorastanie w cieniu ogrodu zoologicznego. Oryginalne imię nie ułatwia życia wrażliwemu chłopcu, który szuka pocieszenia i swej duchowej drogi w czterech religiach: chrześcijaństwie, islamie, judaizmie i hinduizmie.

Część druga powieści, ukazuje nam niezwykłą sytuację, w jakiej znalazł się Pi. W czasie przenosin

rodziny Patela i ogrodu zoologicznego z Indii do Kanady, statek, którym odbywa się transport zwierząt, niespodziewanie tonie. Jedynym ocalałym z katastrofy jest Pi, któremu udaje się przedostać na szalupę ratunkową. Nie będzie na niej jednak sam, bowiem ratunku na łodzi szukają jeszcze: zebra, orangutan, hiena i ... tygrys bengalski.

Trzecia część, jak się można domyślać, przedstawi czytelnikowi finał całej historii i niepokojące, alternatywne zakończenie, ale ja nie zdradzę już na ten temat najmniejszego szczegółu.

Wspaniała to historia, łącząca w sobie dramat i powieść psychologiczną. Pozornie o zwierzętach, w rzeczywistości jest to przejmująca opowieść o psychice ludzkiej, pokazująca, jak ekstremalna sytuacja jest w stanie zmienić człowieka.

Zwlekałam z opublikowaniem mojej opinii do czasu obejrzenia filmu. Ekranizacja jak najbardziej oddaje charakter książki, chociaż rzeczywiście, dla osób nie znających oryginału, całość może wydawać się zbyt rozwlekła. Jak dla mnie film zasłużył na 9/10.

"Życie Pi" zaliczam do marcowego wyzwania Trójki e-pik (powieść z listy BBC). Jest to też moja 3 lektura Z półki (3/31)

***

W związku ze źle działającą ankietą, proszę o zostawienie swojego głosu na trzecią kategorię maja, pod TYM postem. Musimy znaleźć alternatywny sposób oddawania głosów.

Sardegna