"Stan zagrożenia" Erica Spindler

Wydawnictwo: Harlequin/ Mira

Liczba stron: 492

Moja ocena : 5/6

Odprężających lektur ciąg dalszy. Chociaż może to zabrzmi dziwnie, kiedy mowa o książce, która z założenia ma trzymać w napięciu i dawkować czytelnikowi emocje. 

Nie ukrywam, że lektura "Stanu zagrożenia" była dla mnie prawdziwą przyjemnością i naprawdę przy niej odpoczęłam (jakkolwiek banalnie to brzmi). Książka różni się może nieco od innych, znanych mi powieści autorki, jest może mniej "kryminalna", a bardziej obyczajowa, co nie zmienia jednak faktu, że niepokojąca akcja rozgrywa się prawie do ostatniej strony.

Nie ma wątpliwości, że Spindler pisze o kobietach i dla kobiet. Tak też jest i w tym przypadku. Sporo miejsca autorka poświęciła na rozbudowany wątek  rodzinny głównych bohaterów, ich rozterki moralne i łączące ich relacje. 

Rozbudowane tło obyczajowe świetnie przeplata się z wątkiem kryminalnym, chociaż "kryminalny" nie jest może to do końca dobrym określeniem, bowiem od razu czytelnik wie, kto jest "tym złym bohaterem". Nie musi więc na podstawie poszlak czy mylnych tropów szukać na kartach powieści, zabójcy. Akcja sprowadza się raczej do podążania jego tropem i śledzenia, jak powiąże on swoją działalność z losem głównych bohaterów.

Kate i Richard są zgodnym małżeństwem z kilkuletnim stażem. Jak to jednak często bywa, do szczęścia brakuje im dziecka. Po usilnych namowach żony, Richard godzi się w końcu na adopcję, a do ich domu trafia malutka Emma. Kate, pochłonięta opieką nad niemowlęciem, nie zauważa, że jej maż oddala się od rodziny i szuka pocieszenia w ramionach innej kobiety. Kiedy postanawia wziąć sprawy w swoje ręce, prawda okazuje się przerażająca: kochanką Richarda jest biologiczna matka Emmy - Julianna. Jaki cel próbuje osiągnąć młoda kobieta, wkradając się w życie małżeństwa? Przed kim ukrywa się Julianna? Czy Kate i Richard uratują swoje małżeństwo?

Typowa obyczajówka, powiecie. Faktycznie to może tak wyglądać, sytuacja jednak diametralnie się zmieni, kiedy w życie owej trójki wkradnie się psychopatyczny morderca, podążający śladem jednego z bohaterów. Już to wzbogaci treść o porządną dawkę napięcia i dreszczyk emocji!

Sporo się w książce dzieje, bowiem poza przytoczonymi przez mnie wątkami, znajdziemy jeszcze nawiązanie do przeszłości Kate i Richarda, podążymy za historią Julianny oraz poznamy Luka, dawnego przyjaciela rodziny, który para się pisaniem powieści kryminalnych. Na nudę nie będziemy mieli zatem prawa narzekać.

Nie jest to może thriller mrożący krew w żyłach, trzymający w napięciu do granic możliwości, jednakże doskonale spełnia swoją rolę - daje odetchnąć. Osobiście nie przeszkadza mi taka dominująca tematyka obyczajowa w powieściach z założenia kryminalnych, zdaję sobie jednak sprawę, że miłośnikom "ostrzejszych" książek, taka opcja nie przypadnie do gustu.

Dla mnie jednak Erica Spindler, obok Alex Kavy jest autorką, która czytam "w ciemno", dlatego w ocenie daję mocną piątkę i zachęcam do lektury.

                                                                 

Sardegna