Po wpisie Planszówkowo #8 na temat Żubra Pompika, przyszedł czas na kolejną grę ze zwierzętami w roli głównej. "Supernogi stonogi" to unowocześniona nieco, wersja podstawowa, wzbogacona o pewne dodatki, które wprowadzają element zaskoczenia, pozwalają na rozbudowaną rozgrywkę i dają możliwość gry jednocześnie nawet sześciu osobom. Z założenia planszówka ta przeznaczona jest dla dzieci, ale z doświadczenia mogę potwierdzić, iż dorośli również świetnie się przy niej bawią. Najlepszą opcją jest chyba rozgrywka mieszana, gdzie poza dzieciakami, grają również rodzice. Daję Wam gwarancję, że młodzi ograją Was doszczętnie i bez skrupułów!
"Supernogi stonogi" na pierwszy rzut oka wydają się być banalną grą dla młodszych dzieci, z której dorośli nie będą w stanie zbyt wiele dla siebie wyciągnąć. Nic bardziej mylnego. Wiek gracza nie ma tutaj żadnego znaczenia, rozgrywka dostarcza emocji wszystkim bez wyjątku, wszystko zależy od sprytu gracza i trochę łutu szczęścia.
Gra zwiera:
- 4 kostki z symbolami złotych gwiazdek oraz kolorowych butów (żółte i zielone tenisówki, czarne botki, czarne kapcie, czerwone trampki), z czego gwiazdki spełniają funkcję Jokera, czyli zastępują dowolny symbol bucika
- 6 kartoników z głowami stonogi
- 6 kartoników bosych stop stonogi
- 6 kartoników złotych butów na obcasie
- 10 płytek z ogonkami stonogi zawierających 2 losowe buciki
- 15 płytek z dwoma, trzema i czterema nogami stonogi, obutymi w jednakowe buciki
Rozgrywka zaczyna się od rozłożenia w dowolnej kolejności, na stole, kartoników z butami stonogi. Kolejno, rzucamy 4 kostkami jednocześnie, i w zależności od tego, jaki symbol bucika wypadnie na kostkach, na takich kartonikach w pierwszej kolejności układamy złote buty. Będą one dodatkowym bonusem dla gracza, który wybierze taką płytkę. Następnie rozdzielamy graczom po głowie stonogi oraz po jednej bosej stopie, którą się do niej dołącza. Bosa stópka to również bonus, który można w kolejnych etapach gry oddać za możliwość ponownego rzutu kostkami. Do tego gracze otrzymują po losowej płytce z ogonkiem stonogi z 2 losowo wybranymi bucikami. Te dwa ostatnie buciki mają za zadanie skłonić gracza, aby zebrał w swojej stonodze przynajmniej po jednym kartoniku w takim kolorze, tylko wtedy otrzyma dodatkowe punkty. Kartonik z ogonkiem leży na stole zasłonięty aż do końca gry i tylko gracz, który go wylosował ma możliwość zerknięcia na niego.
Grę rozpoczyna dowolny uczestnik, rzuca kostkami (ma możliwość trzech rzutów i odkładania symboli, które mu odpowiadają), w zależności od koloru i ilości butów, jakie wypadną, taką płytkę zabiera i dokłada do swojej stonogi. Jeżeli na wybranym kartoniku znajduje się złoty but, liczony jest, jako dodatkowa noga do punktacji ogólnej, ale oprócz tego jest blokerem, który zatrzyma
zebrane już buty przed ich "kradzieżą" przez innych graczy. Jeżeli na kostkach znajdują się buty, których nie ma na stole, gracz może "podkraść" je przeciwnikom, ale tylko w momencie, kiedy będą znajdować się an końcu stonogi i nie będą zablokowane złotym butem. Podobna sytuacja będzie, kiedy na kostkach wypadnie więcej butów, niż jest dostępnych na kartonikach, gracz może wziąć ze stołu mniejszą płytkę, albo taką też zwinąć przeciwnikowi.
Dodatki w postaci bosych stop i złotych butów urozmaicają rozgrywkę i mogą zmienić nagle przebieg gry. Zwłaszcza, kiedy zawodnik wybierze opcję oddania bosej stopy z ponowną możliwość rzutu kostkami. Do swej stonogi jest w stanie dołożyć wtedy naprawdę sporo nowych nóg! Gra toczy się do momentu, aż wszystkie płytki znikną ze stołu. Na koniec każdy gracz podlicza nogi w swojej stonodze w stonodze, odkrywa też kartonik z ogonkiem, sprawdzając, czy ma buty w odpowiednim kolorze, wtedy dolicza je do punktacji ogólnej. Wygrywa gracz z największą ilością nóg.
Uwagi:
Grę można modyfikować według własnych potrzeb. Nie trzeba na przykład używać bonusów, można zastosować tylko jeden ich rodzaj, używać ich w ilości maksymalnej lub tylko tyle sztuk, ilu jest graczy. Można również złote buty układać na płytkach według rzutów kostek lub zupełnie przypadkowo, albo po prostu według swojego pomysłu. Wersji jest mnóstwo. Z doświadczenia też wiem, że najlepiej sprawdza się opcja 4 graczy, wtedy ilość płytek z butami dla każdego jest optymalna. Kiedy gra więcej osób, trudniej osiągnąć cel, ale dynamika gry też jest większa, bowiem łatwiej podkraść wtedy coś przeciwnikom. Można także zrezygnować z opcji "kradzieży", wszystko do ustalenia.
"Supernogi stonogi" to świetna rodzinna gra, która mimo prostych zasad dostarcza wiele emocji. Bardo dobrze nadaje się na rozgrzewkę przed dłuższą partyjką w inną planszówkę. Idealnie pasuje też w sytuacji kiedy nie mamy czasu na dłuższą zabawę z dziećmi, tylko na coś szybkiego i spontanicznego.
Sardegna
Posty
