A wieczorem...bajeczka

W zależności od dnia tygodnia, dzieciaki słuchają książeczek czytanych przez Mamę lub Tatę. Tata czyta ostatnio Bajki Andersena, Mama wybiera lektury dla trochę starszych dzieci. Ostatnio w ruch poszedł "Jacek, Wacek i Pankracek" Miry Jaworczakowej.

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia

Liczba stron: 83

Moja ocena : 5/6

Książka owego czasu była lekturą dla klasy I, dzisiaj jednak nie sądzę, aby pierwszaki czytały treść książeczek na takim poziomie. Książka jest bardzo wartościowa, zabawna i mimo że trochę może w niektórych momentach nie aktualna, powinna się podobać.

Moje dzieci podeszły do niej jednak bez większego entuzjazmu. Ania chyba nie do końca rozumiała wszystkie szkolne zwyczaje i zachowania tytułowych chłopców. Za małe jeszcze te moje dzieci są na takie lektury, więc przyznaję, że Tata lepiej się wkręcił z tymi Baśniami Andersena

Książeczka opisuje cały rok szkolny klasy I d ze szczególnym uwzględnieniem trzech urwisów: Jacka, Wacka i Pankracka (swoją drogą, ja cały czas myślałam, że Pankracek to pies, który chłopakom towarzyszy...), którzy w czasie swojego pierwszego roku nauki przeżywają różne wzloty i upadki. Większość z nich jest związana właśnie ze szkołą i zajęciami poza lekcyjnymi. Chłopcy uczą się działania w grupie, integrują się z klasą, rywalizują, ale przede wszystkim świetnie się bawią.

W treść przygód Jacka, Wacka i Pankracka wplecione zostały różne edukacyjne treści. Na przykładzie zachowania chłopaków można dowiedzieć się, na czym polega koleżeńskość i uczynność, jak być dobrym kolegą, jak szanować innych i zachowywać się właściwie. Fajny poradnik pierwszaka, napisany w dobrym, "starym stylu". Zresztą autorka, Pani Jaworczakowa to mistrzyni takich lektur. "Oto jest Kasia!" to moja kultowa książka z dzieciństwa, czytana chyba ze sto razy.

Nie wiem, jak dzisiaj wygląda sprawa "Jacka, Wacka i Pankracka" w młodszych klasach szkoły podstawowej. Czy czyta się tą książeczkę, czy jest to lektura dodatkowa? Ja w każdym razie polecam rodzicom dzieci szkolnych, aby podrzucili swoim czytającym już pociechom taką opowiastkę. A nuż się spodoba.

Mimo że moje dzieciaki (jeszcze) nie zapałały sympatią do bohaterów, spotkanie z książeczką uważam za bardzo udane. Odświeżyłam sobie "znajomość" z chłopakami i polubiłam ich jak dawniej. 

Sardegna