"Mężczyzna, który się uśmiechal" Henning Mankell

 
Wydawnictwo: Biblioteka Akustyczna   
Czas trwania: 13 godzin 33 minuty 
Moja ocena : 4/6 
lektor: Adam Ferency

Coś mnie ostatnio ten Mankell nie powala. Z trzech przeczytanych książek tego autora, mogę stwierdzić, że podobała mi się tylko powieść "O krok", "Nim nadejdzie mróz", wynudziła mnie strasznie, a powyższa książka lokuje się tak pomiędzy jedną a drugą, dlatego oceniłam ją na czwórkę.

Nie udało mi się też zapoznać z przygodami Kurta Wallandera według odpowiedniej kolejności, jaką proponuje Biblionetka:

Morderca bez twarzy (tom: 1)
Psy z Rygi (tom: 2)
Biała lwica  (tom: 3)
Mężczyzna, który się uśmiechał(tom: 4)
Fałszywy trop  (tom: 5)
Piąta kobieta  (tom: 6)
O krok (tom: 7)
Zapora  (tom: 8)
Niespokojny człowiek (tom: 9)

Cios; Szczelina 

Mężczyzna na plaży; Śmierć fotografa

Nim nadejdzie mróz 

Piramida

Dlatego w ogóle nie interesuje mnie wątek życia osobistego Wallandera, a jest on jednak istotny dla całej sprawy i szeroko omówiony, zarówno w tej, jak i w poprzednio czytanych przeze mnie, książkach.

Powyższa historia zaczyna się bardzo interesująco. Na bezdrożach Skanii ginie w wypadku samochodowym znany prawnik. Taka jest wersja oficjalna, jednak czytelnik już w pierwszym rozdziale dowiaduje się, że nie był to zwykły wypadek, tylko zaplanowane morderstwo. Poznajemy pracodawcę zamordowanego prawnika, którego działania nie do końca są zgodne z prawem i właściwie od razu wiemy, kto zabił. Jednak nie na tym polega cała istota książki. Główną zagadką jest kwestia: jak udowodnić winę odpowiedzialnego za śmierć i wskazać motyw zabójstwa.

W sprawę angażuje się syn zamordowanego, Sten Torstensson, dawny znajomy Wallandera. Podejrzewa, że jego ojciec próbował sam poradzić sobie z jakimś większym przekrętem i jego śmierć nie jest dziełem przypadku. Szuka pomocy u znajomego komisarza, ten jednak nie bardzo jest zainteresowany rozwiązaniem sprawy, gdyż walczy z depresją, po zabiciu człowieka na służbie. Wypadki, które mają później miejsce, skłonią Wallandera do zainteresowania się sprawą i postawią go przeciwko wielkiemu człowiekowi, któremu jeszcze nikt praktycznie się nie przeciwstawił ani z nim nie wygrał.

"Mężczyzna, który się uśmiechał" na pewno odbiega formą od typowego kryminału. Nie szukamy tu zabójcy, bo praktycznie od pierwszych stron wiemy, kto nim jest. Szukamy natomiast na niego "haka", który mógłby zetrzeć z jego twarzy fałszywy uśmieszek i postawić go przed sądem.

Jak dla mnie, książka jest średnia. Sam wątek kryminalny jest w porządku, ale najlepszy według mnie jest początek powieści, w którym opisany jest przebieg wypadku. Słuchając go miałam autentyczne dreszcze! Rozwinięcie całej historii jest trochę przynudnawe, ale akcja rozkręca się znowu przy końcu książki.

Lektor audiobooka, Pan Adam Ferency świetnie się spisał. Podobała mi się jego interpretacja, mimo że pierwszy raz miałam z nią do czynienia. Jedyne zastrzeżenie mam do wymowy nazwiska Torstensson. Cały czas, w trakcie odsłuchiwania, zamiast Sten Torstensson, słyszałam Stentor Stensson. Już myślałam, że autor wymyślił jakieś dziwaczne imię bohatera, jednak nazwisko ojca - Gustav Torstensson, rozwiało moje wątpliwości. Ale to w sumie tylko moje odczucie i mały szczegół. Tego audiobooka na prawdę dobrze się słucha.

Jako że książkę posiadam też w formie papierowej, zaliczam "Mężczyznę, który się uśmiechał" do wyzwania Z półki (11/31)

Sardegna