"Studnia bez dnia" Katarzyna Enerlich

Wydawnictwo: mg

Liczba stron: 245

Moja ocena : 5/6

Zacznę banalnie, ale szczerze. Twórczość Pani Katarzyny Enerlich interesowała mnie od jakiegoś czasu. Na blogach często pojawiały się wpisy na temat jej powieści, głównie tych z serii mazurskiej. Z tego co kojarzę, Autorka była obecna na zeszłorocznych TK w Katowicach, ale wtedy nie znałam żadnej jej książki, więc nie pojawiłam się na spotkaniu autorskim.

Sprawdzając program tegorocznych TK, ku swej uciesze, znalazłam nazwisko Pani Kasi, więc szybko wzięłam się za nadrabianie zaległości, co by zdążyć zapoznać się z książką i móc pojawić się na "Kawie z Pisarzem". Ostatecznie Autorka nie mogła się zjawić na imprezie, ale ja lekturę przeczytałam i mam bardzo przyjemne odczucia z nią związane.

Już sam tytuł trochę intryguje. Najpierw myślałam, że to literówka. Jednak literówka w tytule? To niemożliwe. Oczywiście lektura rozwiała moje wątpliwości, a ta oraz inne tajemnice "studni bez dnia" wyszły na światło dzienne.

Powieść ta jest trochę nietypowa, łączy bowiem w sobie "dwa światy". Czasy współczesne, w których akcja dzieje się w Toruniu, a świat widziany jest oczyma bohaterki Marceliny, przeplata się z historią miasta i jego dawnych mieszkańców. Obie rzeczywistości łączy nić zjawisk nadprzyrodzonych i niepokojących wydarzeń.

Marcelina przeżywa trudny moment w swoim życiu. Nie dość, że przypadkowo dowiaduje się o zdradzie męża, to jeszcze jest świadkiem jego niespodziewanej śmierci w wypadku samochodowym. Ta podwójna strata stawia jej dotychczasowe życie na głowie i reorganizuje rzeczywistość. Kobieta postanawia odciąć się od wspomnień i podejmuje nową pracę. Odpowiada na anons w gazecie i zostaje włączona w pracę Mistrza Tadeusza  Zawiejskiego, znanego toruńskiego rzeźbiarza. Dzięki nowemu zajęciu Marcelina wkracza w świat historii Torunia, jego zabytków i dzieł sztuki. Poznaje toruńskie legendy, w których prawda przeplata się z fikcją oraz tajemnice, ukryte od lat w murach miasta.

A jedna z takich tajemnic może kosztować Marcelinę życie.

Myślę, że "Studnia bez dnia" będzie miała duże znaczenie dla osób, które są w jakiś sposób związane z Toruniem. Nie tylko dla mieszkańców tego wspaniałego miasta, ale też dla turystów i odwiedzających, którzy mieli kiedyś przyjemność być w mieście. Ja odwiedziłam Toruń dwa razy i doskonale czuję klimat miasta, jaki udało się Autorce w powieści zawrzeć. Dodatkowo, zdjęcia wybranych miejsc czy rzeźb doskonale współgrają z akcją i działają na wyobraźnię czytelnika, który czuje jakby znajdował się w centrum wydarzeń.

Pani Enerlich udało się tak poprowadzić fabułę, że właściwie nie wiadomo gdzie kończy się prawda, a zaczyna fikcja literacka. Bohaterowie fikcyjni współgrają z postaciami historycznymi na równym poziomie, a sama książka jest magiczna i tak realna zarazem, jak mało która.

Czuję się urzeczona powyższą powieścią. Jest ona najlepszą akcją promocyjną miasta Toruń. Po lekturze "Studni bez dnia", chce się do miasta wrócić, przejść uliczkami opisywanymi w powieści, wejść do kamienic i pracowni Mistrza oraz przeżyć przygodę, na równi z jej bohaterami.

Szczerze polecam.

Sardegna