Dzień dobry! Wakacje zmierzają do końca, i choć jak zwykle o tej porze, jest mi przykro, że to już, to naprawdę czuję się wypoczęta. Pierwsza połowa sierpnia minęła mi pod hasłem urlopu w dziczy, w którym w tym roku towarzyszyła nam całkiem spora grupa znajomych. Dwa ostatnie tygodnie miesiąca były czasem załatwiania zaległych tematów i łapania ostatnich chwil wolnego. Przeczytałam sporo książek, nieco mniej obejrzałam filmów, wzięłam udział w kilku fajnych wyjazdach.

Lista przeczytanych:

1. "Błękitny labirynt" Douglas Preston, Lincoln Child - 6

2. "In(sekta)" Maxime Chattam - 4

3. "Mimo wszystko, Wiktoria" Renata Kosin - 4

4. "Ta, którą znam" Małgorzata Warda - 6

5. "To wszystko dla ciebie" Louise Jensen - 6

6. "Wielicki. Piekło mnie nie chciało" Dariusz Kortko, Marcin Pietraszewski - 5

7. "Performance" Karolina Wilczyńska - 4

8. "Ekstradycja" Remigiusz Mróz - 5

9. "Drzewko szczęścia" Magdalena Witkiewicz - 6

10. "Szepty spoza nicości" Remigiusz Mróz - 5

11. "Tam, gdzie nie sięga już cień" Hanna Kowalewska - 6

12. "Pan Samochodzik i Zagadki Fromborka" Zbigniew Nienacki - 5 

13. "Dom ech" Barbara Erskine - 3

14. "Karmazynowy brzeg" Douglas Preston, Lincoln Child - 6

15. "Rzeka zimna" Magdalena Kawka - 5

Imprezy kulturalne:

Na początku sierpnia wraz z moją Córką byłyśmy na Summer Festivalu w Łodzi, świetnym koncercie Okiego, Young Igiego i Otsochodzi. Miałam też okazję wybrać się z dzieciakami na spontaniczny wypad do Krakowa i do kina na "Meg 2". Oprócz tego, spędziliśmy dwa tygodnie nad jeziorem. To był bardzo dobry, rodzinny czas.

Nowości:

"Zew nicości" Maxime Chattam

"Obrazy z przeszłości" Remigiusz Mróz

"Inna wersja życia" Hanna Kowalewska

"Grzesznik" Artur Urbanowicz

"Czarny Wygon. Słoneczna Dolina", "Starzyzna", "Biesy I", "Biesy II" Stefan Darda

Serialowo:

W sierpniu obejrzałam tylko trzy odcinkowy mini serial dokumentalny "Deep kontra Heard", opowiadający o kulisach procesu rozwodowego Johny'ego Deepa i Amber Heard. Produkcja daje nieco inne spojrzenie na szczegóły ich relacji i porusza trudną kwestię zbadania autentyczności obustronnych oskarżeń o przemoc domową.

[zdjęcia okładek pochodzą ze strony Filmweb]

Filmowo:

W sierpniu obejrzałam 9 filmów, co daje mi ostatecznie 85 filmów w ciągu ośmiu miesięcy (styczeń 18 + luty 9 + marzec 3 + kwiecień 9 + maj 11 + czerwiec 13 + lipiec 13 + sierpień 9 = 85)  

[zdjęcia okładek pochodzą ze strony Filmweb]

1. "Zaginięcie Lucy Blackman" reż. Huoe Yamamoto - film dokumentalny ukazujący szczegóły śledztwa związanego z zaginięciem młodej i atrakcyjnej stewardessy Lucy Blackman. Dziewczyna przebywała w Japonii i prawdopodobnie padła ofiarą jakiegoś seryjnego zabójcy. Oprócz śledztwa film zawiera takze rozmowy z policjantami i rodziną ofiary. 

2. "Spider-Man: Bez drogi do domu" reż. Jon Watts - najnowsza produkcja Spider-Mana w fajny sposób łącząca bohaterów dwóch innych uniwersum. Na jednej scenie spotyka się Spider-Man Tom Holland, Andrew Garfield i Tobey Maguire a także cała gama ich wrogów. A wszystko na skutek błędnego zaklęcia, które na życzenia najmłodszego Spider-Mana rzuca Doktor Strange.

3. "Dziewczyna ze zdjęcia" reż. Skye Borgman - kolejna dokumentalna produkcja Netflixa. Tym razem poznajemy losy młodej kobiety znalezionej na poboczu drogi, której mimo hospitalizacji nie udaje się uratować. Kobieta pozostawia małego synka i dużo starszego od siebie męża, jednak w trakcie śledztwa okazuje się, że mężczyzna nie był tym, za kogo się podawał, a przeszłość zmarłej jest bardziej tragiczna, niż może się wydawać.

 

4. "Klub miłośników kryminałów" reż. Carlos Alonso-Ojea - hiszpański horror dla starszej młodzieży bazujący na pomyśle kultowego "Krzyku". Grupa znajomych z klubu książki przypadkowo doprowadza do śmierci profesora. Kiedy próbują ukryć swój postępek zaczynają otrzymywać wiadomości od tajemniczego "autora" horroru, będące rozdziałami książki, w której obnaża ich zbrodnię i po kolei morduje winnych.

5. "Szczęście dla początkujących" reż. Vicky Wight - sympatyczna komedia romantyczna. Młoda rozwódka, która nigdy nie zrobiła nic szalonego, rusza na wielokilometrową, pieszą wyprawę wraz z grupą amatorów, alby odzyskać równowagę i spróbować czegoś nowego w życiu. Towarzyszy jej przyjaciel młodszego brata, który ma za zadanie pilnować, aby nie zrobiła nic głupiego.

6. "Miłość do kwadratu. Bez granic" reż. Filip Zylber -  nie wiem, dlaczego robię to sobie po raz trzeci. Kontynuacja "Miłości do kwadratu" jest nieco lepsza od poprzedniczek, choć wybór i obowiązki dyrektorki szkoły mnie zabiły. Bohaterowie chcą się pobrać, ale niespodziewanie pojawia się przeszkoda w postaci byłej dziewczyny Enzo i jego nieślubnego syna.

7. "Curve" reż. Iain Softley - młoda kobieta postanawia przedłużyć sobie trasę powrotu do domy przez rzadko uczęszczaną trasę widokową. Po drodze zabiera sympatycznego autostopowicza, który okazuje się niebezpiecznym psychopatą. Dziewczyna stawia wszystko na jedną kartę i kieruje auto w przepaść, niestety sama zostaje unieruchomiona i musi walczyć o przetrwanie. 

8. "Meg 2. Głębia" reż. Ben Wheatley - produkcja, którą bardzo dobrze się ogląda ze względu na efekty specjalne, a w kinie to już w ogóle, i choć fabułą nie powala, to zapewnia 2h niezłej rozrywki. Kontynuacja części pierwszej z 2018 roku. Kolejny raz naukowcy swoimi badaniami naruszają strefę głębi, uwalniając na powierzchnię megalodony.

9. "Wyjść na prostą" reż. James Ponsoldt - młode małżeństwo żyje według swoich zasad. Sporo imprezują, piją, ale też dobrze się bawią i są autentycznie zakochani. Alkohol zaczyna jednak być obecny w każdej chwili ich życia, w czym Kate zaczyna dostrzegać problem. Kobieta postanawia zawalczyć o trzeźwość, co stawia jej związek pod znakiem zapytania.   

Muzycznie:

Muzyka w sierpniu to przede wszystkim przeboje naszego urlopu nad jeziorem, czyli "Supermoce" Męskie Granie Orkiestra 2023 (Igo, Mrozu, Vito Bambino)

oraz hit radiowy tegorocznych wakacji, czyli Doda i Smolasty "Nim zajdzie słońce"

A jak Wam minął sierpień?

Sardegna

Wydawnictwo: Pojezierze

Liczba stron: 279

Moja ocena : 5/6

Kontynuując idę doczytywania serii, którą sobie zaplanowałam na początku roku 2023, lecę dalej z przygodami Pana Samochodzika. Po "Fantomasie" przyszedł czas na "Zagadki Fromborka", a ja byłam wyjątkowo ciekawa lektury, bowiem ten akurat tom, jako jeden z nielicznych, przeczytałam jeszcze za czasów nastolatkowych.

Pamiętam bardzo pozytywne wrażenia, jakie mi towarzyszyły podczas jej czytania, ale zupełnie nie potrafiłam przypomnieć sobie fabuły. Tym bardziej byłam ciekawa, czy po latach ta przygoda Pana Samochodzika we Fromborku nadal mi się spodoba.

Tak, jak pisałam o "Fantomasie", jest to tom mocno przegadany i znacznie osłabia emocje związane z poznawaniem kolejnych perypetii głównego bohatera. Na szczęście przygoda we Fromborku jest o wiele bardziej dynamiczna, a przez to bardziej interesująca dla młodego, jak i starszego czytelnika.

Tym razem pan Tomasz będzie musiał zmierzyć się z podwójną zagadką, otóż dostaje on zlecenie od dyrektora Marczaka, szefa Departamentu i Ochrony Zabytków, aby zająć się sprawą cennych monet kolekcjonerskich, które pojawiły się w obiegu. Monety nie dość, że są bardzo rzadkie, to jeszcze pochodzą z historycznego okresu naszego kraju i są właściwie bezcenne. Pochodzą prawdopodobnie z jakiejś zaginionej, prywatnej kolekcji i sam ich fakt pojawienia się w obiegu i na rynku numizmatycznym jest wielkim wydarzeniem. Dyrektor Marczak zleca Tomaszowi odkrycie źródła tych monet i ich sprawdzenia ich ewentualnej autentyczności.

Jednocześnie z monetami, prowadzona jest sprawa odkrycia trzech skrytek niemieckiego pułkownika Koeniga, w których ukrył on pod koniec wojny, unikalne przedmioty skradzione z pruskich muzeów, kościołów lub prywatnych kolekcji. Kiedy na tereny Prus wkraczała Armia Czerwona, Koening ukrył gdzieś swoje skarby, aby później mieć do nich dostęp, sporządził nawet krótką, zaszyfrowaną mapę ich ukrycia, nie przewidział jednak, że zginie, zanim zdoła je odzyskać.

Odnalezieniem skrytek we Fromborku zajmuje się inny pracownik Ministerstwa, magister Pietruszka, czyli kolega po fachu pana Tomasza. Znalazł on już pierwszy schowek, ale pozostałe dwa stoją jeszcze pod znakiem zapytania, natomiast Pan Samochodzik ma poważne podejrzenia, że sprawa monet ma ścisły związek z tymi skrytkami. Nie chce jednak narażać się koledze z pracy, tym bardziej, że magister Pietruszka jest człowiekiem o wielkiej ambicji, ale czuje na plecach oddech pana Tomasza, jako tego niezwykłego poszukiwacza skarbów, i nie chce być od niego gorszy.

Aby więc nie generować nerwowej atmosfery, muzealnik wyrusza do Fromborka, ale w zupełnie innej sprawie. Od dyrektora otrzymuje dodatkowe zadanie, czyli napisania przewodnika po mieście i współpracy z okolicznymi grupami archeologów i historyków, badających pracę i życie samego Mikołajka Kopernika.

Nie da się jednak ukryć, że sprawa monet i skrytek zdecydowanie bardziej interesuje poszukiwacza, niż pisanie przewodnika, tym bardziej, że w jego otoczeniu kręci się podejrzany osobnik, mistrz iluzjonista mianujący się pseudonimem Cagliostro. Pan Tomasz ma podejrzenie, że magik również ma związek ze skrytkami Keniga, a co gorsza, współpracuje z Waldemarem Baturą, czyli przeciwnikiem Ministerstwa, pojawiającym się zawsze tam, gdzie jest możliwość nielegalnego zarobku na dziełach i dobrach kultury.

Panu Samochodzikowi, jak zwykle, pomagają młodzi przyjaciele: harcerz Baśka, znany czytelnikom z poprzednich części, oraz jego koleżanka z zastępu, Zosia. W tej historii ważną rolę odegrają też kobiety, których nie brakuje w otoczeniu charyzmatycznego Tomasza. Tym razem będzie to tajemnicza Ala, pasjonująca się nowinkami technologicznymi i biorąca udział w zagadkowym projekcie o nazwie "As", oraz przemiła Anielka, która wydaje się być bardziej zainteresowana magistrem Pietruszką i jego poczynaniami związanymi z szukaniem schowków, niż samym Panem Samochodzikiem.

We Fromborku dużo się dzieje. Począwszy od rozszyfrowania mapy i odnalezienia skrytek pułkownika Koeninga, po misterną intrygę Batury i Cagliostra, a cała historia toczy się dynamicznie, do końca trzymając czytelnika w napięciu.

Mimo, iż to było moje drugie spotkanie z "Zagadkami Fromborka", zupełnie nie przyniosło mi żadnych skojarzeń. Czułam się tak, jak gdybym przeczytała je po raz pierwszy i było to naprawdę fajnym doświadczeniem. Dlatego też umieszczam tę przygodę na drugim miejscu mojego prywatnego rankingu przygód Pana Samochodzika, pośród "Niesamowitego Dworu" i "Kapitana Nemo".

Sardegna

Wydawnictwo: Replika

Liczba stron: 328

Moja ocena : 4/6

"Mimo wszystko Wiktoria" to kolejna książka, którą wyjęłam z czeluści półki i postanowiłam zabrać na tegoroczny urlop. Co ciekawe, na stronie tytułowej znalazłam dedykację od autorki napisaną w 2012 roku. Tym oto sposobem przeczytałam powieść obchodzącą właśnie 10-lecie oczekiwania na swą kolej. Masakra!

Książka jest debiutem pisarskim Renaty Kosin, co jest wyraźne zwłaszcza w porównaniu z takimi książkami, jak "Tatarka", "Jedwabne rękawiczki", czy "Sekret zegarmistrza". Widać, że autorka szukała dopiero kierunku, w którym chciałaby podążać, stąd też fabuła jest takim misz maszem, niby powieścią obyczajową, ale raczej wycinkiem jakiejś większej całości. Ot, opisanym fragmentem życia czterech przyjaciółek.

Jak dla mnie powieść nie ma głównego wątku, choć w sumie najwięcej miejsca poświęcono jednej z bohaterek i to wokół niej kręci się większość wydarzeń. Każda z przyjaciółek ma swoje życie, codzienne problemy, dylematy i pragnienia, a w książce przeczytamy o kilku z nich.

Pierwszą z kobiet jest Michalina, matka dwóch synów, siedmioletniego Jasia i nastolatka Michała. Niedawno miała poważne problemy zdrowotne, spędziła sporo czasu w szpitalu, musi więc bardzo mocno się oszczędzać i na siebie uważać. Michasia ma dość napiętą relację ze swoim teściową, mimo iż początkowo była ona bardzo serdeczna, a kobiety dobrze się dogadywały, to ich stosunki mocno się ochłodziły. Do tego dochodzi zazdrość o męża, który ze swoją mamą jest w bardzo dobrej komitywie.

Drugą bohaterką jest Zuzia, artystyczna dusza. Ma ona oczywiście swoje problemy osobiste, związane głównie z tym, że od czasu wypadku, któremu uległa w dzieciństwie, wie, że nie będzie mogła mieć dzieci. Chociaż pozornie jest z tym faktem pogodzona, coraz częściej marzy o posiadaniu potomstwa. Zuzia ma też niezałatwione sprawy ze swoją babcią Marianną, która po wypadku odcięła się od wnuczki, dlatego całą swoją energię wkłada w swój sklep związany z rękodziełem, skierowany dla pań, czyli nietypową miejscówkę - klubik dla seniorek.

Miejsce jest wyjątkowe nie tylko ze względu na obecność charakternych seniorek, ale również przybycie Filipa Oreckiego, celebryty, który chce zapisać się na jeden z kursów Zuzanny. Kobieta nie wie za bardzo o co chodzi w tej całej sytuacji, ale zgadza się na próbę przyjąć znanego influencera do grona swoich kursantek.

Trzecią przyjaciółką jest Gabriela, kobieta o mocnym charakterze. Gabi pracuje w szkole, ale jak sama mówi, nie jest to praca jej marzeń, tylko raczej realne źródło zarobku. Bohaterka jest także mamą dorastającej córki Julki, owocu jej wakacyjnego romansu, właściwie jedynego momentu w życiu kiedy Gabriela pozwoliła sobie na kierowanie się emocjami, zamiast rozumiem. Julka jest bardzo fajną dziewczyną, jednakże, jak każda nastolatka przysparza nieco kłopotów swojej rodzicielce.

Edyta, młoda mężatka, która niedawno urodziła swoje upragnione dziecko jest czwartą przyjaciółką w ekipie. Po urlopie macierzyńskim została zwolniona z firmy, dlatego teraz namiętnie szuka pracy i jest tym faktem mocno sfrustrowana.

No i właściwie na tym opiera się fabuła "Mimo wszystko Wiktorii". Poznajemy nieco bliżej każdą z kobiet, ale towarzyszymy im w tym konkretnym momencie życia. Stąd też dla mnie ta historia jest jakby wycinkiem większej całości, jakąś niedokończoną opowieścią. Za dużo ma w sobie chaosu i przypadkowych scen. Myślę, że ciekawym zabiegiem byłoby zaplanowanie dalszych losów bohaterek, nadanie im działaniom jakiegoś celu, ale rozumiem też, że była to pierwsza próba pisarska autorki, więc nie drążę tematu. Jednak na ten moment nie będzie to moja ulubiona powieść Renaty Kosin.

Sardegna

Wydawnictwo: Sonia Draga

Liczba stron: 488

Moja ocena : 4/6

Pierwszą moją urlopową lekturą w tym sezonie była "In(Sekt)a" Maxime Chattama. Jest to jedna z jego nowszych powieści, tuż obok "Iluzji" i "Sygnału", która niestety wpasowała się trochę w ten nowy, pisarski trend autora. Najnowsze tytuły, chociaż mają ciekawy koncept i wiele elementów charakterystycznych dla wcześniejszych, mrocznych opowieści, nie są tak wciągające i emocjonujące, jak te napisane przed laty.

Opis okładki "In(Sekt)y" sugeruje, że historia będzie ściśle związana z owadami, które nagle pod wpływem jakiejś nieoczekiwanej sytuacji zaczynają "mówić" jednym głosem i atakują ludzi, zachowując się synchronicznie. Taki pomysł wydał mi się naprawdę niezły i mógłby z tego powstać całkiem ciekawy horror czy thriller, gdyby fabuła faktycznie na tym się opierała. Sytuacja jest jednak nieco inna. Akcja powieści toczy się dwutorowo, z perspektywy dwóch bohaterów prowadzących dwa niezależne śledztwa, i faktycznie zahacza o te owady, są one jednak tłem powyższych wydarzeń. Zanim dojdzie do tych właściwych "momentów", budzących w czytelniku grozę i emocje charakterystycznych dla opowieści wykreowanych przez Chattama, trzeba przedrzeć się przez całą gamę opisów, rozwlekłych rozważań bohaterów, prób nieudolnego dochodzenia do prawdy i mało dynamicznego śledztwa.

Pierwszą część wydarzeń poznajemy z perspektywy prywatnej detektyw, Kat Kordell, mieszkającej w Stanach, która podejmuje się zadania odnalezienia zaginionej córki swojej klientki. Lena zniknęła bez śladu, ale ponieważ jest zbuntowaną, młodą kobietą o zachowaniu mocno depresyjnym, jej matka ma podejrzenie, że dziewczyna celowo wyjechała, albo nawet chce targnąć się na swoje życie. Taką wersję wydarzeń potwierdzają znajomi Leny, opisując jej nietypowe, mroczne zainteresowania i kontakty, jednak matka otrzymuje zagadkowego SMSa, w którym jej córka, pomiędzy wierszami, sugeruje, że grozi jej jakieś niebezpieczeństwo.

Kat postanawia prześledzić codzienność młodej kobiety, żeby znaleźć jakieś ewentualne wskazówki co do tego, gdzie mogłaby przebywać. Detektyw, przeglądając rzeczy w mieszkaniu Leny, a także wypytując jej znajomych, dochodzi do informacji, że dziewczyna jest zafascynowana śmiercią i okultyzmem. Zainteresowania zaginionej nabierają wyjątkowo makabrycznego charakteru, gdy znalezione zostają zwłoki okaleczonego przez nią zwierzęcia. Sąsiedzi i znajomi z pracy mówią także o tajemniczym mężczyźnie, z którym zaginiona zaczęła się spotykać, a człowiek ten wydaje się im żywym wcieleniem zła.

Szukając Leny, Kat natrafia na ślad niebezpiecznej sekty ludzi zafascynowanych złem o psychopatycznych skłonnościach, której być może przewodzi tajemniczy chłopak dziewczyny. Jednakże, aby sprawdzić, czy faktycznie Lena znajduje się w tej grupie, Kat będzie musiała zbliżyć się do ich przeklętej siedziby.

Drugie wydarzenia toczą się z perspektywy komisarza francuskiej policji Atticusa Gore’a, który otrzymuje zlecenie zbadania zwłok znalezionych w paryskim zoo. Ciało, a właściwie szkielet zmarłego, nosi ślady przedziwnych uszkodzeń. Do tego szkielet jest skrupulatnie ubrany, a wokół niego znajdują się jakieś kupki rozgniecionych owadów. Początkowo Gore myśli, że zwłoki leżały w zoo dłuższy czas i zostały oczyszczone przez owady, jednakże okazuje się, iż denat był jeszcze wczoraj widziany przez świadków. Jakim cudem, dzień później, jego zwłoki wyglądają, jakby przeleżały na miejscu zbrodni już dobrych kilkanaście miesięcy?

Gore ma doświadczenie w temacie owadów, jest bowiem dyplomowanym entomologiem, jednak to, co znajduje na miejscu zbrodni zupełnie nie pasuje do tego, co wie. Śledztwo prowadzi go także w rejony zupełnie niezwiązane ze światem zwierząt, bo w szeregi najbogatszych przedsiębiorców i światowych potentatów technologicznych.

Pytania się mnożą, a obie sprawy, mimo iż toczą się dwutorowo, jedna we Francji, a druga w Los Angeles, w końcu znajdą swój wspólny mianownik. Atticus i Kat przemierzą pół świata, aby się spotkać osobiście, przedyskutować pewne powiązania w ich sprawach i odkryć, co tajemnicza sekta "Dzieci Jana" ze Stanów ma wspólnego z zabójstwami dokonywanymi we Francji, w których prawdopodobnie brały udział owady?

Finał tej opowieści przyniesie czytelnikowi wszystkie odpowiedzi i będzie chyba najbardziej emocjonującą częścią książki. Mimo iż oceniłam "In(Sekt)ę" na czwórkę, uważam że powieść ma parę bardzo dobrych momentów wzbudzających dreszczyk emocji i przypominających "starego", dobrego Chattama. Zwłaszcza opisy grasowania owadów mocno działają na wyobraźnię czytelnika i sprawiają, że robi się dość niepokojąco, zwłaszcza jeśli, tak jak ja, czyta się ową książkę w sercu lasu, gdzie atakujących owadów nie brakuje.

Podsumowując, powyższa historia jest niestety mocno przegadana, ma wielki potencjał, który moim zdaniem nie został odpowiednio wykorzystany. Lektura nie dostarczyła mi tylu emocji, co owego czasu inne powieści grozy spod pióra autora. Szkoda, że cała fabuła nie opiera się na owadach, bo to mógłby by być strzał w dziesiątkę.

Sardegna

Wydawnictwo: G+J

Liczba stron: 555

Moja ocena : 6/6

"Błękitny labirynt" to kolejny tom serii o agencie Pendergaście, który wyjątkowo udało mi się przeczytać według kolejności. Jest to historia rozgrywająca się tuż po "Białym ogniu", lektura więc nie dostarczyła mi żadnych spoilerów, ani niejasnych tematów.

Co ciekawe, po trzynastu częściach (choć wydaje się to nieprawdopodobne), ta okazała się jedną z najbardziej odjechanych przygód agenta w całej serii. Tutaj dzieje się wszystko! Ilość sytuacji, które wymykają się rozumowi przeciętnego czytelnika jest olbrzymia, ale w sumie to domena thrillerów Prestona i Childa, dlatego też w tych książkach ma prawo dziać się wszystko, a czytelnik po prostu przyjmuje to, jako naturalną kolej rzeczy, niczemu się nie dziwiąc.

Uwaga!!! TEKST MOŻE ZAWIERAĆ SPOJLERY

Historia nawiązuje do wątku poruszanego w "Dwóch grobach", a wcześniej w "Granicach szaleństwa" i "Bez litości". Kiedy agent Pendergast zaczyna dochodzić do siebie po utracie żony i świadomości, że ma dwóch synów, z których jeden przerasta go pod każdym względem, oraz po udanym śledztwie z Corrie Swanson opisanym w "Białym ogniu", spada na niego kolejny cios. Pod drzwi jego domostwa zostają dostarczone zwłoki jego syna Albana, czyli tego mroczniejszego z bliźniaków, który przerósł umiejętnościami swojego ojca i był głównym przeciwnikiem agenta w walce z tajną organizacją zwaną Przymierzem.

Kiedy Pendergast widział syna ostatni raz, chłopak obiecał, że jeszcze się spotkają, a wtedy nikt nie powstrzyma go od zemsty na znienawidzonym ojcu. Jego śmierć mocno zastanawia agenta, który nie ma pojęcia kto byłby w stanie zabić tak sprytnego, inteligentnego i przebiegłego młodego człowieka.

Tajemniczy morderca chce wyraźnie przekazać Pendergastowi jakąś wiadomość, zostawia też w ciele Albana bardzo rzadki kamień szlachetny, wyjątkowy turkus, pochodzący właściwie tylko z jednego miejsca na ziemi, maleńkiej, nieaktywnej już kopalni w Kalifornii. Agent oczywiście natychmiast tam podąża, świadomy faktu, że na miejscu może czekać na niego pułapka zastawiona przez ludzi, o nieznanych zamiarach.

I tak też faktycznie się dzieje, jednak konsekwencje tej pułapki okażą się wyjątkowo tragiczne w skutkach, bowiem prześladowcy nie chcą pozbawić agenta życia natychmiast, mając wobec niego inne plany. Pendergast świadomy, że wyrok na nim już zapadł, postanawia wykorzystać resztkę czasu, jaka mu została i odkryć, gdzie podziewał się Alban, co planował i kto doprowadził do jego śmierci. Udaje mu się wprawdzie dojść do informacji, że chłopak przebywał w zamkniętej strukturze wewnątrz Rio de Janeiro, ale nie bardzo wie, co wspólnego ma to ze śmiertelną pułapką, w którą wpadł. Prawda okaże się oszałamiająca, związana z historią rodziny Pendergasta, ale też z pragnieniem zemsty, które jest najbardziej niszczycielskim uczuciem na świecie.

"Błękitny labirynt" to chyba jeden z moich ulubionych tomów serii o Pendergaście. Dzieje się w niej wszystko, co tylko byśmy chcieli, połowa wydarzeń jest nieprawdopodobna, ale mocno w stylu autorów, co w sumie staje się nieważne, kiedy całość czyta się ekspresowo i z wypiekami na twarzy.

Poszukiwanie prawdy o Albanie, a przy okazji poznawanie historii własnej rodziny, mocno wpływa na samego Pendergasta. W poprzednich tomach był on takim niezniszczalnym człowiekiem z żelaza. Wiele razy o włos uniknął śmierci, został śmiertelnie postrzelony, raniony, czy narażony na różnego rodzaju urazy i bezpośrednie konfrontacje z wrogiem. Raz nawet został zamurowany żywcem, jednak zawsze udawało mu się wyjść cało z opresji.

W tej części jest on chyba najbardziej bezbronny i najbardziej bliski utraty życia. Bohater musi polegać na swoich przyjaciołach i właściwie nie ma żadnego wpływu, ani kontroli nad tym, co planują. Na szczęście jego podopieczna Constance Green, archeolożka Margo Green oraz niezastąpiony porucznik D'Agosta poruszą niebo i ziemię, aby ocalić swojego przyjaciela.

Towarzyszę agentowi od pierwszego tomu i po raz pierwszy mogłam zobaczyć go w tak słabej kondycji psychicznej i fizycznej. Oczywiście nie jest to negatywną stroną tej historii, pokazuje tylko ludzkie oblicze Pendergasta, który nie jest już cyborgiem przygotowanym na każdą ewentualność, ale człowiekiem ze swoimi słabościami.

Cóż mogę jeszcze dodać. Jako miłośniczka serii polecam ją każdemu, kto lubi wciągające i pokręcone historie z dreszczykiem. Czytelnikom, którzy nie znają przygód agenta zdecydowanie zachęcam, aby zaczęli swą przygodę od "Reliktu", ale swoim własnym przykładem poświadczam, że dla chcącego nic trudnego i nawet lektura tomów serii w zupełnie przypadkowej kolejności może dostarczyć niesamowitych emocji.

Sardegna

 Wydawnictwo: Empik Go

audiobook: czas trwania 5 godzin 42 minuty

Moja ocena : 4/6

lektor: Kamila Kamińska

"Ogon Kici" to siódmy tom młodzieżowej serii Ewy Nowak poruszającej problemy istotne dla współczesnych nastolatków. Oczywiście nie wszystkie części tej serii dotykają najpoważniejszych spraw życiowych i stawiają bohaterów w sytuacji na ostrzu noża. Część z nich opisuje problemy bardziej bieżące, sprawy przyziemne, z którymi każdy z nas na pewnym etapie życia się zmaga lub zmagał. Nie zmienia to jednak faktu, że łatwo identyfikować się z bohaterami poszczególnych tomów, bo to, co przeżywają jest nam doskonale znane i bliskie.

Bohaterką "Ogona Kici" jest osiemnastoletnia Ania, nazywana przez bliskich Kicią, znana czytelnikom serii Ewy Nowak z tomu "Drugi", gdzie wplątała się w uczuciową relację z Hadrianem Chabrosem. Tak naprawdę jednak dziewczyna działała w imieniu przyjaciółki Nataszy, gdyż sama nie miała potrzeby zapoznawania się bliżej z uwielbianym przez płeć piękną chłopakiem.

W tym tomie opowieść skupia się w całości na Kici, która jest wesołą, sympatyczną dziewczyną, łatwo zjednuje sobie przyjaciół, dla każdego ma uśmiech i pozytywne słowo. Bohaterka od lat jest zapaloną harcerką i bardzo lubi swoją funkcję, czyli organizację letnich obozów. Wraz z wieloletnim przyjacielem Robertem są idealnym duetem do zadań specjalnych na harcerskich obozach. Dziewczyna od miesięcy planuje, co będzie robiła ze swoimi podopiecznymi podczas wyjazdu, ma pomysł na pogodę i niepogodę, po prostu w harcerstwie czuje się, jak ryba w wodzie.

Kicia intensywnie współpracuje z Robertem, gotowa na nową przygodę, jednak jej plan na zbliżające się wakacje zmienia się diametralnie, kiedy dziewczyna poznaje Dawida Kalickiego, przyjaciela swojego ojca ze studiów. Kalicki prosi Anię o pomoc w przygotowaniu zajęć na jego obozie surwiwalowym. Kicia od pierwszego spotkania zadurza się w starszym od siebie mężczyźnie, dlatego też od razu zgadza się mu pomóc. Kolejne spotkania, na których ustalają szczegóły obozu, ale też rozmawiają na inne, niezwiązane z nim tematy, sprawiają, że Kicia po raz pierwszy poważnie się zakochuje.

Co więcej, gdy mężczyzna proponuje Ani udział w kadrze jego obozu surwiwalowego, dziewczyna od razu się zgadza, rezygnując ze swojego ukochanego obozu harcerskiego.

Ponieważ jest to pierwsze w życiu bohaterki poważne uczucie, bowiem wcześniej nie czuła takiej sympatii do żadnego ze swoich rówieśników, dziewczyna nie może poradzić sobie z całą gamą emocji jej towarzyszących. Uczucie do Dawida przeradza się swego rodzaju obsesję, bardzo trudną, na wielu płaszczyznach, miłość. Starszy, żonaty mężczyzna, ojciec dwóch synów, a do tego kolega jej własnego ojca, nie jest idealnym kandydatem na chłopaka. Kicia jest więc sfrustrowana, a cała gama uczuć, która codziennie przetacza się przez jej głowę, od niepochamowanej radości, poprzez nadzieję, poczucia beznadziei, zazdrości, a nawet nienawiści, niesamowicie ją wyczerpuje.

Do tego, początek obozu surwiwalowego jest bardzo nieudany. Dziewczyna, która nigdy nie miała problemu z nawiązywaniem znajomości, jest źle odbierana przez otoczenie i nie czuje się dobrze w towarzystwie rówieśników. Fakt, że pierwszego dnia nie opuściła obozu wiąże się tylko z jej gorącym uczuciem do Dawida.

Ten jednak jest człowiekiem dość specyficznym. Potrafi zjednywać sobie ludzi, ale także nimi manipulować. Od lat organizuje obozy survivalowe z młodą kadrą i ma na swoim koncie wiele miłostek. Fama o tym, że rozkochał w sobie niejedną dziewczynę z kadry, nikogo nie dziwi. Kicię to jednak nie zniechęca, wręcz przeciwnie usprawiedliwia mężczyznę, widząc go tylko w pozytywnym świetle. Co gorsza, Dawid jest na swój sposób zainteresowany Anią, dając jej niejako nadzieję na to, że jej miłość ma szansę rozkwitnąć i rozwijać się w stronę, o której dziewczyna marzy.

Do miłosnych rozterek Kici dochodzą jeszcze rozważania związane z jej sytuacją rodzinną, a dokładnie mamą, która również "rozbiła" pierwsze małżeństwo jej ojca. Dziewczyna miota się ze świadomością, że popełnia ten sam błąd, co mama i nie zasługuje na szczęście.

Nie ukrywam, że historia Kici podobała mi się chyba najmniej ze wszystkich dotychczas przesłuchanych części serii, ale nie ze względu na fabułę, która według mnie jest bardzo na czasie, a niemożliwa miłość, uczucie do starszego mężczyzny i wszystkie emocje, jakie się z nim wiążą, a także świadomość konsekwencji takiego romansu, faktu, że może przynieść więcej szkody, niż pożytku, jest tematem bardzo ważnym. Bardziej chodzi mi tutaj o kreacje bohaterów, którzy nie przypadli mi do gustu. Ani Kicia, która chce uchodzić za dojrzałą, pewną siebie i świadomą, młodą kobietę, tak naprawdę jest rozchwianą emocjonalnie nastolatką, która właściwie nie wie, czego chce od życia. Ani Kaliski, podstarzały lowelas, uwodzący i mieszający w głowach (choć może nie bezpośrednio) młodym dziewczynom.

Smutna to historia, gorzka w swym wydźwięku.

Sardegna

Połowa wakacji za nami. Lipiec był dla mnie bardzo dobrym czasem pod wieloma względami, czytelniczo również, choć w wyzwaniu Trójkowym udało mi się zaliczyć tylko 1/3 zadania. Mam nadzieję, że w sierpniu pójdzie mi lepiej, bo zbliża się mój upragniony urlop w dziczy.

Wracając do wyzwania, w minionym miesiącu w zabawie wzięło udział 23 uczestników, z czego 16 wykonało całe zadanie, 7 osób zrobiło 2/3 zadania, a 1 zrealizowała 1/3. W lipcu na podium ulokowały się Marjory, Anna Sych i brzydula13, które ukończyły wyzwanie kolejno 3, 9 i 14 lipca. Serdecznie Wam gratuluję Dziewczyny! 

Marjory - nie prowadzi bloga 

• Pisane przez życie - "Mama od tortur" Ryan Green
• Kryminał amerykański - "Nie bój się" Lisa Gardner
• Wszystkie trzy - "Miłość przychodzi łagodnie" Janette Oke

Anna Sych  - nie prowadzi bloga 

• Pisane przez życie - Joanna Kuciel-Frydryszak "Chłopki. Opowieść o naszych babkach"
• Kryminał amerykański - Harlan Coben "W głębi lasu"
• Wszystkie trzy - "Trójka" Ken Follett

brzydula13 - Zahaftowana książkoholiczka

• Pisane przez życie - "Genialni. Lwowska szkoła matematyczna" - Mariusz Urbanek
• Kryminał amerykański - "Cari Mora" - Thomas Harris
• Wszystkie trzy - "Trzecia szansa" - Wojciech Wójcik

Tuż za podium ustawiły się:

Jenny - Jenny Dawid

• Pisane przez życie - "Kobieta kanibal" Ryan Green
• Kryminał amerykański - "W ciemnościach" Mike Omer
• Wszystkie trzy - "Gęstsza od krwi" Mike Omer

Dobromiła - edobromila

• Pisane przez życie - Marcin Winkowski "Gdy Polacy nosili dredy. Kołtun - historia prawdziwa"
• Kryminał amerykański - Stephen King "Pan Mercedes"
• Wszystkie trzy - Krzysztof Umiński "Trzy tłumaczki"

Monotema - 52  tygodnie czytania

• Pisane przez życie -"Polska przydrożna" Piotr Marecki, "Opowiem Ci o zbrodni" Katarzyna Bonda i in.
• Kryminał amerykański -  "Znikająca ziemia" Julia Phillips
• Wszystkie trzy - "Polska odwraca oczy" Justyna Kopańska

Maryla - nie prowadzi bloga 

• Pisane przez życie - Max Fisher "W trybach chaosu"
• Kryminał amerykański - Alex Kava "Instynkt łowcy"
• Wszystkie trzy -  "Brudne lata trzydzieste" Timothy Egan

Natanna  - Moje zaczytanie

• Pisane przez życie - Joan Didion "Błękitne noce"
• Kryminał amerykański - Michael Koryta "Ostatnie do widzenia"
• Wszystkie trzy - "Zostań ze mną" Ayòbámi Adébáyò

Natasza Ch - nie prowadzi bloga 

• Pisane przez życie - Sabina Waszut - "Matki Rzeszy. Sekretny dom"
• Kryminał amerykański - Michael Connelly - "Piąty Świadek"
• Wszystkie trzy - Rachel Lippincott - "Trzy kroki od siebie"

El - Inny czas

• Pisane przez życie - "Oktawia" Krystyna Jabłońska
• Kryminał amerykański -  "Żegnaj, laleczko" Raymond Chandler
• Wszystkie trzy - cykl Agnieszki Olejnik "Wszystkie smaki życia"

Agnieszka Najman - nie prowadzi bloga 

• Pisane przez życie - "Bursztynowa komnata" Steve Berry
• Kryminał amerykański - "Tetragon" Thomas Arnold
• Wszystkie trzy - cykl o Kacprze Ryxie Mariusz Wollny

Karolina Sosnowska -  Tanayah czyta

• Pisane przez życie - "Małe zbrodnie" - Magdalena Majcher
• Kryminał amerykański - JD Barker "Czwarta małpa"
• Wszystkie trzy - "Rozmowy z przyjaciółmi" Sally Rooney

Katarzyna Magdalena Marczewska - nie prowadzi bloga 

• Pisane przez życie -I. Komendołowicz „Ginekolodzy. Tajemnice gabinetów”
• Kryminał amerykański - Karen McQuestion „Sekret pełni księżyca”
• Wszystkie trzy - Olga Rudnicka "Były sobie świnki trzy"

Katarzyna Abramova - Kącik z książką

• Pisane przez życie - "Pani England" Stacey Halls 
• Kryminał amerykański - "Ktoś jest w twoim domu" Stephanie Perkins
• Wszystkie trzy - "Bliźnięta z lodu" S.K. Tremayne

Agnesto  - Agnestariusz

• Pisane przez życie - "Zanim dojrzeją granaty" R. Karabasz
• Kryminał amerykański - Harlan Coben "Bez skrupulów"
• Wszystkie trzy - "Trzy puszki bobu" M. Meller

Iwona - nie prowadzi bloga

• Pisane przez życie - "Letnie przesilenie" Joanna Jax, „Bibliotekarka z Paryża” Janet Skeslien Charles, „Sycylijskie lwy” Stefanią Auci
• Kryminał amerykański - "Śmierć w Ła Fenice" Donna Leon
• Wszystkie trzy - "Tajemnice hoteli Dubaju” Marcin Margielewski

2/3 wyzwania zrealizowały:

Małgorzata D - nie prowadzi bloga 

• Pisane przez życie - Justyna Kopińska: " Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie"
• Kryminał amerykański ---
• Wszystkie trzy -  Joanna Jax " Trzy kobiety"

Blanka - Kulturazja

• Pisane przez życie - "Drzewo tańca" Kiran Millwood Hargrave
• Kryminał amerykański ---
• Wszystkie trzy - "Mag z Kremla" Giuliano da Empoli

Urszula Zimoląg - nie prowadzi bloga 

• Pisane przez życie - „Halina. Dziś już nie ma takich kobiet” Anna Kamińska
• Kryminał amerykański ---
• Wszystkie trzy - „Rok magicznego myślenia” Joan Didion

monweg - Zwyczajnie i szaro

• Pisane przez życie - Joanna Kuciel-Frydryszak "Chłopki" 
• Kryminał amerykański ---
• Wszystkie trzy - Donato Carrisi - "Dom bez wspomnień"

Mięta  - Zapiski poplątane

• Pisane przez życie - Ks.Jan Kaczkowski, Piotr Żyłka: "Życie na pełnej petardzie, czyli wiara, polędwica i miłość "
• Kryminał amerykański - Lisa Gardner -"Złap mnie"
• Wszystkie trzy ---

Aine  - Czytanie przy kominku

• Pisane przez życie - Olga Tokarczuk "Empuzjon"
• Kryminał amerykański ---
• Wszystkie trzy - Katarzyna Kielecka "Trzykrotki" 

1/3 wyzwania wykonały:

Joanna Kos - nie prowadzi bloga 

• Wszystkie trzy - Magda Stachula "Strach, który powraca"

Na moje wyzwanie złożyły się:

• Pisane przez życie -"Pogo" Jakub Sieczko 
• Kryminał amerykański ---
• Wszystkie trzy - "Mimo wszystko Wiktoria" Renata Kosin

Zaległości z poprzednich miesięcy nadrobiły:

monweg

• bez wysiłku - "Gdy kota nie ma, myszy harcują" - Charles Bukowski
• przyimek - "Za granicą" - Wojciech Chmielarz
• tylko kurz i pająki - "Seans spirytystyczny" - Sarah Penner
• podejmij wyzwanie - "Śpiące królewny. Tajemnicze przypadki ze świata neurologii" - Suzanne O'Sullivan
• jesieniara - "Niepodległość. Terra Alta II" - Javier Cercas
• mistrzowie nie tylko w piłce nożnej - "Ñameryka" - Martín Caparrós
• śmiech to zdrowie - "Zoja i tajemnica znikających kapci" - Anna Samborowska
• która to epoka? - "Maria Fiodorowna. Pamiętnik carycy" - C.W. Gortner; "Słowiańskie tajemnice" - Tomasz J. Kosiński; "Wszystkie żony Henryka VIII" - Iwona Kienzler
• zielono mi - "Pożegnanie z bronią" - Ernest Hemingway; "Kiedy kobiety były smokami" - Kelly Barnhill
• coś pysznego - "Wśród mangowych drzew" - Madhur Jaffrey
• wojna i pokój - "Złodziejka listów" - Anna Rybakiewicz
• coś na ochłodę - "Kolekcjoner śniegu" - Jan Stifler
• powietrze - "Czwarta mgła. Ruta" - Jacek Mączka
• coś kosmicznego - "Cinder. Księga I Sagi Księżycowej" - Marissa Meyer
• ziemia - "Ziemia odzyskana" - Aldona Reich
• kontynuacja - "Milczenie owiec" - Thomas Harris
• oszczędnie - "Inkarnator" - Max Czornyj
• coś lub nic - "Nic drobniej nie będzie" - Marcin Wicha
• wiara, nadzieja, miłość -"Miłość to cyngiel języka, który nie zawodzi" - Przemysław Wechterowicz
• trudne początki sukcesu - "Po drugiej stronie różdżki" Tom Felton
• małżeństwo po polsku - "Szczęście" Magdalena Miecznicka
• zabytek - "Podwilcze" Martyna Bunda

Zapraszam do sierpniowej Trójki e-pik

 

Cel:

Celem wyzwania będzie zapoznanie się z nieznanymi lub omijanymi przez nas szerokim łukiem, gatunkami powieści.

Zasady:

*  wyzwanie trwa miesiąc kalendarzowy

*  w zabawie wziąć udział może każdy bloger oraz każda osoba nie posiadająca bloga, która ma ochotę przyłączyć się do zabawy. Przyłączyć się można w dowolnym momencie

*  wyzwanie będzie polegało na przeczytaniu trzech książek z trzech wybranych gatunków.

*  jeden z tych gatunków zostanie zaproponowany przeze mnie, wybór drugiego i trzeciego będzie zależał od Was

*  w trzecim tygodniu miesiąca umieszczę post, pod którym będziecie mogli zaproponować dowolne gatunki czy kategorie lektur. O wyborze zadecyduje ankieta.

*  wybór książki, kwalifikującej się do podanego gatunku, jest zupełnie dowolny i zależeć będzie tylko od Was

* osoby posiadające bloga, po napisaniu opinii, na temat wybranej książki, proszone są o wpisanie informacji, że książka została przeczytana w ramach wyzwania "Trójka e-pik" i podanie linka do TEGO posta.

*  w podsumowaniu, które nastąpi pod koniec miesiąca wystarczy, aby osoby które wzięły udział w wyzwaniu, w komentarzach pod postem tematycznym, podały trzy linki do swoich opinii.

* miło będzie, jeśli podlinkujecie poniższy plakat moim blogiem, jako organizatora wyzwania 

 

***

zegarowa powieść

upał, gorąco, żar

w garniturach

Pierwsza kategoria sierpnia to zegarowa powieść. Pomysł wybrany z banku pomysłów opiera się o popularne na IG zdjęcie ułożenia cyferblatu zegara z książek zawierających liczby od 1 do 12. Wybieramy więc książki, które w tytule mają jedną z tych liczb, w dowolnej odmianie.

Upał, gorąco, żar to opcja wybrana z puli "stare, ale jare". Przy obecnej sytuacji pogodowej wydaje się to idealna kategoria. Do tej opcji pasują książki z gorącym tytułem, rozgrywające się w upalnym, gorącym, wakacyjnym klimacie, ale mogą też to być książki podróżnicze do ciepłych krajów.

Trzecia opcja to w garniturach (trochę przewrotnie do upalnej kategorii numer dwa). Tutaj czytamy historie, których bohaterowie chodzą w garniturach, bądź wykonują pracę wymagającą uniformu.

Tradycyjnie, TUTAJ znajduje się nasza Trójkowa grupa na FB, do której można w każdej chwili dołączyć. Do czego zachęcam. Proszę o podmienienie banera na aktualny i zapraszania znajomych do zabawy. Nie trzeba mieć bloga, nie trzeba pisać notek na temat przeczytanych książek, wystarczy czytać, podzielić się opiniami i dobrze bawić! 

Sardegna