"Zacisze Gosi" Katarzyna Michalak

Wydawnictwo: Znak

Liczba stron: 300

Moja ocena : 4/6

Pisałam o tym już nie raz: mam problem z powieściami Katarzyny Michalak. Albo podchodzę do nich bardzo entuzjastycznie, niemalże bezkrytycznie i oceniam wysoko, albo wręcz przeciwnie, jestem bardzo krytyczna, nie identyfikuję się z treścią i lektura nie sprawia mi przyjemności. Bilans książek na plus to Seria z Kokardką i "Ogród Kamili". Książki "na minus" to "Bezdomna" i "W imię miłości". "Gra o Ferrin" jest gdzieś tak pośrodku.

Po lekturze "Zacisza Gosi", wiem już, do jakich książek je zaliczę. Dołączy do "Gry o Ferrin", gdyż poza kilkoma interesującymi momentami, reszta książki nie zrobiła na mnie większego wrażenia.

Bardzo nakręciłam się na kontynuację "Ogrodu Kamili", bowiem autorka pozostawiła bardzo otwarte zakończenie, które koniecznie domagało się wyjaśnienia. Muszę tutaj uczciwie przyznać, że powieść jest tylko dla czytelniczek, które zapoznały się z poprzednią częścią. Nie ma tutaj opcji, tak jak w przypadku innych serii (np. ostatnio czytanej Prowincji Katarzyny Enerlich), że nieznajomość poprzedniego tomu nie przeszkadza w odbiorze książki. "Ogród Kamili' i "Zacisze Gosi" to praktycznie jedna całość. Do tego dojdzie jeszcze "Przystań Julii", planowana na koniec roku. Te trzy powieści stanowią jedność. Nie ma sensu zabierać się z kolejne, nie znając poprzednich.

Ale wracając do tematu, czas oczekiwania na "Zacisze..." dłużył mi się niemiłosiernie, a kiedy zbliżała się premiera książki, szczerze się cieszyłam.
Początek był bardzo obiecujący, bowiem już w pierwszych rozdziałach wyjaśnia się tajemnica Jakuba, a czytelniczki będą mogły dowiedzieć się, co strasznego uczynił przed laty Kamili. Wyjaśnienie tego wątku, było moim zdaniem strzałem w dziesiątkę! Spodziewałam się różnych alternatyw, właściwie spodziewałam się wszystkiego, tylko nie tego, co zaserwowała autorka. I za to należy się jej wielki plus.

W powieści kontynuowany będzie także wątek miłosny Kamili i jej ukochanego Łukasza, który boryka się z problemami zdrowotnymi. Bardziej rozwinie się także historia tytułowej Małgosi, sąsiadki Kamili. Czytelniczki będą mogły poznać historię wypadku, a także jej byłego męża, niekoniecznie z tej dobrej strony.

W powieści znajdzie się też miejsce dla nowej bohaterki - Julii. Zamieszka ona w sąsiedniej willi i z miejsca zaprzyjaźni się z dziewczynami. Na razie jednak jej historia będzie na dalszym planie i zostanie pewnie rozbudowana w części trzeciej serii.

Historia Kamili i Małgosi oraz ich życiowych rozterek jest na swój sposób interesująca. Jednak szczerze powiem, że o ile w "Ogrodzie Kamili" temat wydawał mi się nierealną, ale ciągle jednak sympatyczną historią, a wszelkie zwroty akcji były jak najbardziej pożądane, to w "Zaciszu..." temat był już bardzo przegadany. Użyję brzydkiego wyrażenia: "odgrzewane" wątki nie wzbudzały we mnie większych emocji, przez to też książkę czytałam wyjątkowo długo. Otwarte zakończenie też nie wbiło mnie w fotel. Czułam bowiem, że znowu będzie tendencyjnie, a sam finał zostanie wzbogacony o jeszcze większą (o ile to w ogóle możliwe), dramaturgię. To, co w "Ogrodzie..." było "świeżością", w "Zaciszu..." było już powtarzalne i męczące. 

Dlatego w ostatecznej ocenie daję książce 4kę, co nie zmienia jednak faktu, że przeczytam "Przystań Julii", chocby po to, żeby przekonać się, jaki ostateczny final przygotowała dla czytelniczek autorka.

Sardegna