"Dzien czwarty" Sarah Lotz

Wydawnictwo: Akurat

Liczba stron: 416

Moja ocena : 5/6

Dawno temu czytałam "Troje", czyli pierwszą powieść Sarah Lotz. Książka miała owego czasu świetną akcję promocyjną, nawiązującą do katastrof samolotów z Czarnego Czwartku 12 stycznia 2012 roku (do końca nie było wiadomo, czy to prawdziwa informacja, czy wymyślona na potrzeby fabuły) oraz piękne wydanie z czarnymi brzegami stron. Powieść ta zaintrygowała mnie na tyle, że zanim dostałam egzemplarz finalny pochłonęłam dwa pierwsze, promocyjne rozdziały w wielkich emocjach, oczekując na więcej. Niestety, ostatecznie książka okazała się wielkim zaskoczeniem, jak i ogromnym rozczarowaniem (o moich wyrażeniach z lektury "Troje" szczegółowo przeczytacie TUTAJ). 

W każdym razie, po pierwszym, nie do końca udanym spotkaniu z Autorką, nie miałam ochoty na jej kolejne, moim zdaniem, przekombinowane powieści. I dobrze się stało, bo kiedy czytałam o zapowiedziach "Dnia czwartego" nie skojarzyłam, że to TA  Sarah Lotz od "Troje". W przeciwnym wypadku nie dałabym książce szansy, a byłoby to niesłuszne z mojej strony.

"Dzień czwarty" wypada znacznie lepiej na tle "Troje". Autorka kolejny już raz (po wątku katastrofy lotniczej) sięga po motyw, który bardzo lubię w literaturze i filmie. Bowiem statek widmo, który gdzieś ginie na oceanie i nie wiadomo co się dzieje z członkami załogi i pasażerami, a po czasie pojawia się on, bądź znika w tajemniczych okolicznościach, to jedna z moich ulubionych opcji fabularnych. Powyższa książka wszystkie te elementy zawiera. Jest napięcie, tajemnica, ludzkie szaleństwo w obliczu katastrofy, barwne postacie i niesamowite zakończenie. Podobnie, jak w przypadku "Troje" jest też chaos i przejaskrawienia, ale ogólnie nie jest źle. "Dzień czwarty" naprawdę daje radę będąc nieźle trzymającym w napięciu thrillerem.

Akcja książki to zapis tego, co wydarzyło się na pokładzie "Pięknego Marzyciela", ekskluzywnego wycieczkowca, mieszczącego na swoim pokładzie ponad 2000 ludzi. Statek wyruszył w rejs do Miami, oferując swoim pasażerom w czasie podróży szereg atrakcji. I rzeczywiście pierwsze trzy dni rejsu wydają się wręcz bajkowe, natomiast dnia czwartego zaczynają się prawdziwe kłopoty. Przede wszystkim statek z niewiadomego powodu zatrzymuje się na środku oceanu z nieznacznym przechyłem na jedną burtę. Nikt nie jest w stanie określić, co jest przyczyną awarii. Do tego następuje tez przerwanie w dostawie prądu i wody, a załoga nie potrafi w żaden sposób połączyć się z lądem i nie ma żadnego kontaktu z innymi jednostkami pływającymi.

Początkowo pasażerowie zupełnie nie przejmują się tymi niedogodnościami, uważając je za przejściowe, podobnie, jak załoga, która denerwuję się tylko tym, że musi większą uwagę poświęcić marudnym wycieczkowiczom. Z każdym kolejnym dniem jednak sytuacja staje się coraz bardziej dramatyczna, a kiedy zaczyna brakować już jedzenia i nie działają żadne sanitaria, ludzie zaczynają popadać w histerię, a jak wiadomo w takich sytuacjach odzywają się w nich najgorsze instynkty.

Jakby tego było mało, jednym z pasażerów jest morderca, który tuż przed awarią napada na swoją ofiarę. Jednak w ferworze całego zamieszania sprawa zabójstwa zostaje odłożono na bok, więc przestępca spokojnie może zatrzeć za sobą ślady i dalej grasować po pokładzie statku.

 

Cała katastrofa wycieczkowca opisana jest z perspektywy kluczowych postaci: Madeline Gardner, asystentki Celine de Ray, znanej medium, która została zaproszona na rejs, by umilać gościom podróż, blogera Xaviera Smitha, który na pokładzie "Marzyciela" znalazł się by zdemaskować potencjalne oszustwa Celine, Althei Trazona, jednej z pokojówek, Jesse'ego Zimri, lekarza pokładowego, który pracuje na morzu, aby uciec od swoich prywatnych demonów oraz staruszki  Helen Fall, która wyruszyła w rejs ze swoją przyjaciółką, ale w zupełnie innym celu, niż mogłoby się wydawać.

To właśnie z ich relacji będziemy mogli dowiedzieć się, co tak naprawdę stało się na pokładzie "Pięknego Marzyciela". Choć pełno będzie w tym sprzeczności, niejasności i tajemnic.  Co stało się przyczyną awarii? Czy pasażerów wycieczkowca da się uratować? Co stanie się z mordercą? I najważniejsze: co dalej?

"Dzień czwarty" podobał mi się o wiele bardziej niż "Troje". Jest on bardziej "równy" pod względem tempa wydarzeń i utrzymującego się napięcia (wcześniejsza powieść miała genialny początek i interesujące zakończenie, niestety to, co jest pośrodku nie było już takie dobre). Wydarzenia opisane są na tyle ciekawe i na tyle niepokojące, że książkę czyta się bardzo szybko, mimo że jest ona dość gruba i ma mały, zbity druk. Nie określiłabym może tej powieści, jako genialny thriller czy horror, który mocno mnie wystraszył czy spowodował niespokojny sen,  ale lektura była naprawdę emocjonująca i nieźle trzymała w napięciu. Myślę więc, że dla czytelników którzy lubią wątki katastroficzne, trochę nadprzyrodzone, historia "Pięknego Marzyciela" może okazać się strzałem w dziesiątkę.

Sardegna