"Cyrk nocy" Erin Morgenstern

Wydawnictwo: Świat Książki

Liczba stron: 430

Moja ocena : 6/6

Rok 2012 obfituje w rewelacyjne lektury, a końcówka roku to już przekracza wszelkie granice! Każda kolejna powieść, choć trudno to sobie wyobrazić, okazuje się być lepsza od poprzedniej. "Cyrk nocy" to właśnie taka perełka. Niesamowita książka, wyjątkowa w każdym calu, magiczna i jakże różna, od tych popularnych.

Choć książka zbiera różnorakie opinie czytelników, ja należę do jej zwolenników. "Cyrk nocy" mnie zachwycił, zauroczył, i mimo że sama ta instytucja, jako miejsca rozrywki nie do końca do mnie przemawia, kreacja cyrku w powieści to mistrzostwo świata.

W skrócie można powiedzieć, że głównym wątkiem powieści jest historia miłosna. Będzie w tym sporo racji, bowiem z uczuciem Celi i Marka wiązać się będzie większość wydarzeń. Dla mnie jednak głównym bohaterem książki jest sam Cyrk, bo w nim rozgrywać się będzie magiczny pojedynek wszech czasów. Żeby jednak nie było za prosto, uczestnicy pojedynku nie będą wiedzieli kto ma być ich przeciwnikiem i na czym właściwie będzie ich rywalizacja polegać.

Celia, córka znanego prestidigitatora, od najmłodszych lat była przygotowywana do swojej roli. Marko, sierota przygarnięty przez wpływowego maga, niezwykłe nauki musiał przyswoić sobie od podstaw. Kiedy wybija godzina magicznego starcia, młodzi uczestnicy pojedynku podejmują pracę w niezwykłym cyrku Chandresha Lefevre'a. To wyjątkowe miejsce, pełne fascynujących zakamarków, magicznych namiotów i występujących w nim intrygujących osobowości, zaczyna żyć własnym życiem. Genialne cyrkowe wynalazki i sztuczki, które mają zmylić widza, przeistaczają się w prawdziwą magię, ale widoczną tylko dla wybranych.

Magiczny pojedynek o cyrkowe wpływy staje się początkiem wyjątkowej miłości. Marko i Celia będą musieli zmierzyć się ze swoim przeznaczeniem i dokonać wyboru pomiędzy rodzącym się uczuciem a zobowiązaniem. Będzie to trudne bowiem od cyrku nie da się uciec, a co zostało rozpoczęte musi zostać dokończone. 

Bardzo, ale to bardzo podobała mi się historia "Cyrku nocy". Potrzebowałam chyba takiej sporej dawki pozytywnej baśni i magii. Poza tym, wrażeń, jakie dostarczają plastyczne opisy tego tajemniczego miejsca nie da się z niczym porównać.

Żeby nie było za słodko, muszę dodać, że w całej historii pojawiły się momenty, w których nie bardzo wiedziałam o co chodzi. Jakby gdzieś w natłoku pomysłów, opisów i zdarzeń, zagubił się wątek główny. W ostatecznym rozrachunku daję powieści 6tkę i będę ją kwalifikowała do moich osobistych książek roku 2012.

Sardegna